ئی روزم به

اَمان ! جه  دسته دونیایه چاچولباز

پیــره زناکـــا مأنه ،  هَـــی کنه ناز

نمأنِـــه روزیگار ، هلماله  ئی جور

ئی روزم به ، آمِه مورغم ببه غاز !

واگرادن فارسی :

امان ! از دست دنیای فریبکار

مانندپیر زنی ست ، که هی ناز می کند

روزگار هرگز به یک حال نمی ماند

روزی می شود که مرغ ما هم ، غاز بشود !

* چچول یا چاچول یا چاچور در زبان گیلکی غرب گیلان

نام نوعی مارمولک است که بدن تردی دارد و به راحتی

کنده می شود.

=======================

جه گیلانه آو و چولی ؟

باضی وختان زیندیگی،سرده پلایه به گولی

نــــه سییایه ، نـــه سیفید ، چولـی مـولی

هسا کــــه پـــائــیز بــامـــؤ ، بئس بخانــــه

کــــولکــاپس نــم نمــــه آواز ، بــولــــبولـی

نَـــرمــــه خــاکمــــه ، زیمینه سر فـــــوجم

دوس نـــــارم تـــــا بَبَمه  ، گیــــل چوکـولی

مـــن هـــاجور خاکی یمـــه ، تـا زنــــده یـم

تــــو تانـــــی خاکی بَبَی ، یـا فـــــوکــــولی

سوکـــــولَه مانـــــم ، کــــه بـی محل خانِه

گـــوش واکُــن تــا بیشتاوی ، مِــه قوقولی

دریــا زاک و زوکمـــه ، غــــرخــا نــــوبــــوم

مــــن ایسَم سیفید مائی ، سیفید کـولی

بیمیـرم تِـــه سادگـــی ره « کــاس آقـــا »

راس بـــوگـو  ، جه گیلانِـــه آو و چولی ؟ !

واگردان فارسی :

بعضی وقت ها زندگی ،  پلوی سرد گیرکرده در گلوست

نه سیاه و نه سفید ، ابلق است

حالا که پائیز فرا رسیده ، بگذار بخواند

چرخ ریسک ، نم نم آواز بلبل را

خاک نرم ام ، که روی زمین ریخته ام

دوست ندارم ، تا گِل کلوخی باشم

من همینطور خاکی ام ، تا زنده ام

تو می توانی خاکی باشی ، یا فُکلی

خروسی را می مانم ، که نابهنگام می خواند

گوش باز کن ، تا قوقولی قوقوی مرا بشنوی

فرزند و زاده ی دریایم ، غرق نمی شوم

من [آن ] ماهی سفید و بچه ماهی سفیدم

برای صفا و سادگی ات بمیرم « کاس آقا  »

راست بگو ، از آب و گِل گیلان هستی ؟!

=======================

قانونه دریا

بـــولبولِـه دره قفس ، خاک بسره

کــــولکــاپس اَرا ، اورا کــــــرا پَـره

قـــانــونـــه دریا هنِه ،  تِـه ره بَگم

ایسپله ، آزات مـــائــی یا  فَـــوَره

کَره مـار خادان دره ، ماتاب شوان

پانـــه یــه مــوردابا ، گُـــزگا کا بَره

میــــرزا قاسمی بامـــو ، دِ نیدینه

هیکسی سوفره کنار، تورشه تَره

پوره مِه گوش دِ هساجه کله گب

تِــــه چگن خستا نیبه ، پاک فنـره

خیلی گب دارم ،  تِــــه اَمــرَ بزنم

نتــــانــــم زئـن ، مِــه داهان چَپَره

« کاس آقا » بکفته یه ، گیل مئن

چره ونـریـزه ، جیویشته کمـره ؟!

واگردان فارسی :

آن بلبل در میان قفس ، خاک برسر است

چرخ ریسک اما آزادانه اینور و آنور در پرواز است

قانون دریا همین است ، برایت بگویم

کوسه ، ماهی آزاد را فرو می بلعد

مار بی آزار ، در شب های مهتابی دارد  می خواند

قورباغه ها ، پهنه ی مرداب را متصرف شده اند .

خورشت میرزا قاسمی که آمد ، دیگر نظر نمی کند

هیچکس که کنار سفره ، ترش تره ای هم هست

حالا دیگر ، گوش من از یاوه پُر است

چانه ات خسته نمی شود ، مانند فنر است

خیلی حرف دارم ، که با تو بزنم

نمی توانم زد ، دهانم بسته و پرچین شده است

« کاس آقا » در میان گِل ،  فرو افتاده است

چرا بر نمی خیزد، مگر کمری شده  است ؟!

=======================

منبع: gile-tanz.gilblog.ir

عکس: خانم پریسا میرنظامی

گردآورنده:سایت کرکان بندرانزلی