در دنیای اسرارآمیزی که هر روز همه چیز در حال حرکت و تغییر و تحول است، به نظر می‌رسد که تنبلی و میل به سکون در این دوره بیشتر از دوره‌های قبل گریبان آدم‌ها را گرفته است! چند تا ایده و فکر داشته‌اید که به خاطر بی‌حوصلگی‌تان به دست فراموشی سپرده شده‌اندوفرصت نکرده‌ایدآنهارا به عمل تبدیل کنید؟
ذهن ما پاداش‌های آنی و نتایج کوتاه‌مدت را ترجیح می‌دهد:
این روزها ما برای رسیدن به اهداف بلند مدت‌مان گاهی مجبور می‌شویم از لذت‌های ساده روزانه‌مان بگذریم؛ آن وقت است که احساس می‌کنیم مورد ظلم واقع شده‌ایم چون ذهن ما به انگیزه‌های آنی پاسخ می‌دهد: خوابیدن، کار نکردن، نشستن و تماشای برنامه‌های تلویزیون برای ما خوشایند‌تر از کارهایی هستند که قرار است چند ماه یا چند سال بعد نتیجه‌شان را ببینیم. ما کارهایی را که زودتر جواب می‌دهند ترجیح می‌دهیم. درس خواندن برای امتحانی که ماه‌ها بعد قرار است برگزار شود، به اندازه بازی کامپیوتری برای نسل جوان ما لذت‌بخش نیست. درست است که الگوی ذهنی ما طوری شکل گرفته که مغزمان پاداش‌های آنی و نتایج کوتاه‌مدت را ترجیح می‌دهد. اما وقتی بر تنبلی خود غلبه کنیم ،بیشتر از خودمان رضایت داریم. در دنیای امروز اگر بخواهید طبق الگوی ذهنی منتظر پاداش آنی باشید و تنبلی کنید ضرر زیادی خواهید کرد. در دوره‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم لازم است کارایی‌مان را بالا ببریم، تنبلی باعث آسیب وصدمات جبران ناپذیر به ویژه به نسل جوان که نیاز به پیشرفت وساختن آینده ای روشن دارند می‌شود.
چرا فکر میکنید که کار امروز را فردا انجام دهید:
طفره رفتن و از زیر کار در رفتن وقتی پیش می‌آید که تصور کنیم کارها خیلی سخت و دشوار است؛ آن وقت است که با خودمان می‌گوییم بهتر است این کار را فردا انجام دهیم .چون ما نمی‌توانیم درباره آینده بازخورد آنی داشته باشیم ممکن است اطمینانمان را نسبت به توانایی انجام کار از دست بدهیم، احساس کنیم تلاش برای رسیدن به اهداف بلندمدت کاری سخت و غیرقابل تحمل است و بعد هم فکر کنیم بد نیست زندگی عادی‌مان را ادامه دهیم. در واقع همین تمایل ما به سکون باعث می‌شود تصور کنیم این کار، کارسخت و دشواری است و نمی‌توانیم از عهده آن بر بیاییم. اما باید با انجام کارها بر لذت‌ها و پاداش‌های آنی غلبه کنیم و بدانیم هدفی که لحظاتمان را برای رسیدن به آن صرف می‌کنیم، ارزشمند است وکار را شروع کنیم، نگران نباشید؛ همیشه می‌شود کار را شروع کرد.
برای مقابله با تنبلی توصیه‌های زیر را فراموش نکنید:
* برنامه‌ریزی داشته باشید: تنبلی وقتی به وجود می‌آید که امکان برنامه‌ریزی برای آینده وجود نداشته باشد. آن چیزی که باعث می‌شود به انجام کار ادامه دهیم، آینده‌نگری است. هر روز اهدافی داشته باشید. با این کار احتمال اینکه از هدفتان دور نشوید و طی روز کارهایی انجام دهید که شما را به هدف نزدیک‌تر کند، بیشتر است.
* از کم شروع کنید: از خودتان بپرسید انجام این کار به مدت ۱۵دقیقه واقعا خیلی سخت و دشوار است؟ با کمی دقت متوجه می‌شوید که این‌طور نیست. با این روش مشاهده خواهید کرد بعد از مدتی از انجام همان کارها لذت خواهید برد.
* در برابر افکار منفی و پیش‌فرض‌هایتان مقاومت کنید: حتی تصور نتوانستن را ازذهن خودتان دور کنید. ما بیشتر مواقع با آزمون و خطا یاد می‌گیریم.و می‌توانیم از عهده کارهای بزرگ بربیاییم.
* قبول کنید که برای پیشرفت باید صبر و تحمل داشت: این تصور را که برای انجام هر کار باید سریع پاداش بگیرید، از خودتان دور کنید. این طرز فکر باعث می‌شود نتوانید به اهداف بلند مدت‌تان برسید.
* از دیگران کمک بگیرید:. موضوع را با دیگران در میان بگذارید. انگیزه‌های خارجی حس انجام وظیفه شما را بر می‌انگیزد و شما را به انجام کار تشویق می‌کند.
* به خودتان پاداش بدهید: استراحت با تنبلی فرق دارد. بعد از اینکه یک کار را به طور کامل به اتمام رساندید، به عنوان پاداش به خودتان استراحت بدهیدوتفریح کنید شما بعد از یک دوره تلاش به استراحت وتفریح نیاز دارید.
.
ارسالی از: خانم فاطمه پورقلی کارشناس ارشد روانشناسی
