عکس یادگاری
عکس دانش آموزان کلاس سوم دبیرستان خاقانی کپورچال در سال ۱۳۴۱ میباشد.
در ردیف پایین شخص نشسته در وسط رییس دبیرستان است که حدود هشت سال بعد از زمان عکس در اثرتصادف به رحمت ایزدی پیوست و حق به گردن ما داشت خدایش بیامرزد. یک نفر ازدبیران سیاخاله سری دو نفر رود پشتی سه نفر انزلی چی و یک نفر رودسری میباشند. دو نفر مستخدم زحمت کش هم در طرفین ایستاده اند
دانش آموزان پشت سرشان از بچه های سیاخاله سر، شیله سر، کپورچال، کوچک محله ،سنگاچین و یک نفر از بندر انزلی می باشد، تعدادی از این بچه ها بعد از تکمیل تحصیلات دارای پست ها و مشاغل مختلف بالایی در تهران وشهرستان ها و استان گیلان بوده ند.
فامیلی بعضی از این آقایان که یادم هست بشرح ذیل می باشد: جمال پور، پور جبار، کارگر، پور حسرت، زهری، صیادی، حیدری، محمدی، نوربخش و خودم …
نویسنده: آقای ولی الله پورقلی
منبع: سایت کرکان بندرانزلی
ممنون از ارسال عکس بی شک عکس خاطره انگیزی هست
ممنون از ارسال عکس بسیار زیباست.نام مدیر مدرسه را ذکر ننمودید!
مانی عزیز متشکرم
در این فکر بودم که اسامی همه را به ترتبب بنویسم
ولی چون بعضی از اسامی را حضور ذهن نداشتم
و برای اینکه حق مطلب ادا شود این طور نوشتم که می بینید.
آقای پورقلی عزیز هر کدام از افراد فوق را حضور ذهن دارید در همین قسمت نظرات بنویسید ان شاء الله خوانندگانی که به این سایت مراجعه میکنن اگه دوستان در عکس را شناختن همین جا اعلام خواهند نمود 🙂
عکس رییس دبیرستان مرحوم محمد تقی دیرافزون بود.
باتشکر از نظر شما
بسیار عالی بود عکسی با قدمت نیم قرن!
مازیار عزیز متشکرم
سلام اقای پورقلی عزیز.عکس ارسالی شما یک نوستالوژی عالیه.دست بزرگانی چون شما و اقای احمدجو درد نکند که
خاطرات کپورچال را زنده میکنید.زنده و پایدار باشید
آقای شاهرخ کوچکپور
باسلام و درود فراوان
این حس وطن دوستی شما قابل ستایش است
از لطف شما بسیار سپاسگزارم.
عکس بسیار جالب است.روزی که جنازه مرحوم دیرافزون را آورده بودند به صورت مبهمی یادم است و اینکه می گفتند در تصادف کشته شده اند و منزلشان هم نزدیک منزل محمدنیاها بود که به آنجا می گفتند مالاکل ، به دلیل تپه ای که در آنجا قرار داشت نام گرفته بود که اغلب برای بازی به آنجا می رفتیم.بعضی عکسها ، اسمها و خاطره ها یادآور روزگارانی است که جزئی از زندگی مان بود و خوش باد یاد آن روزگاران….
آقای احمد جوی عزیز
با سلام نظربه اینکه جدَ مادری آقایان حسن و حسین هادیانی ملَا بوده و در محلَه ما می نشستند
و روبروی خانه آقای دیرافزون خانه ای داشت که بعد از مرگش ویران شده و بصورت تل خاکی درآمده بود که یکی از میادین بازی بچه ها شده بود و به آن ملَا کل میگفتند ( تپه ملَا ) که بعدها حسین هادی در آنجا خانه ساخته که اکنون ایشان هم مرحوم شده اند. و حال نمی دانم چه وضعی دارد.
باتشکر فراوان از نظر جنابعالی.
با سلام و تشکر از استاد حاج اقا پورقلی که باعث زنده نگهداشتن خاطرات بهترین دوران زندگی که مملو از پاکی وصداقت بود میشود . این عکس یادآور مرحوم حاج اقا دیرافزون مدیر متدین مدرسه و سمت راست مرحوم آقای توانا معلم دلسوز ومهربان خودم می باشد که طلب آمرزش از خداوند متعال برای آنان دارم . همچنین در سمت چپ تصویر اقای کوچکی مستخدم مدرسه دیده میشود که مردی رازنگهدار و بقولی هوای بچه های درمانده را نگه میداشت که به نظر حقیر کار بسیار ارزشمندی در آن دوران آنچنانی بود. <> از دیگر دانش آموزانی که می توان نام برد حاج حسین دیرافزون فرزند ارشدمدیر مدرسه و آقای شهسواری می باشند. جا دارد از خانم بافرسا معلم کلاس اولم که حروف الفبا را یادم داد تقدیر و آرزوی سلامتی برای ایشان داشته باشم.
رحیم عزیز سلام
با تشکر از یادآوری خوب و کلیدی که نموده اید،
خصوصاٌ سرکار خانم بافرسا که معلم کلاس اولَ من نیز بوده اند.
سلام جناب آقای احمد جو
باعث افتخار است که با شما در یک محل زندگی میکردم
ممنون از اظهار لطف حضرت عالی در مورد معلم کلاس اولتان والده اینجانب
مرحومه حاجیه خانم بافرسا
با تشکر از آقای پورقلی عزیز بابت توضیحات ملا کل که تا حالا بنده از معنی آن اطلاعی نداشتم و همچنین از آقای رحیم که با دقت بیشتر به عکس آقای توانا را هم به یاد آوردم که وقتی دبستان بودم البته بین کلاس دوم تا چهارم که ناظممان بودند در دبستانی که در جاده ابکنار بود و خانم بافرسا که دختر خاله پدرم بودند و مدیر اول دبستانم ومزه مزه کردن این یادآوری ها لذت بخشند
با سلام ،عکس جالبی بود از قشر فرهیخته فرهنگیان وجوانانی با روح پاک وسالم زمان گذشته های بسیار دور که عاشقانه فکری جزء خدمت به وطن وهم میهنان خود نداشتند! ضمنا روزی از روزهای خوب پارسال با مادر وخواهران ،به دیدن خانم بافرسا که ایشان هم دوست مادر بوده ،هم معلم کلاس اول خواهران وهم مدیر بنده بودند رفتیم وایشان را زیارت کرده وعکس یادگاری گرفتیم ،یادآور زمان گذشته شدند وبرای همگی سلامی گرم داشتند.
ناهید جان سلام از اظهار نظر شما بسیار سپاسگزارم
آقای احمدجو ممنوون از مطالب پر محتوا و خاطره انگیزتان.
جهت همکاری با سایت شما چطور میتونیم عکس و مطالب بذاریم
سلام آقلی صفر پور
میتوانید عکسها و مطالب خود را به ایمیل ما ارسال نمایید
مدیر محترم سایت کرکان
ازاینکه عکس دانش آموزان مدرسه کپورچال را هم
در صفحه اول سایت قرار داده اید بینهایت سپاسگزارم.
سلام آقای پورقلی عزیز
خواهش میکنم کار خاصی نبود 🙂
سلام بر همه دوستان.وقتی دلم برای مادربزرگ عزیزم تنگ می شود نام زیبای وی را تایپ می کنم.دلم باز می شود چون با نام وی بعنوان اولین معلم شما اشک شوقم سرازیر می شود.آری اینجانب علی اصغر ناصرنیا(اولین نوه خانم صفیه بافرسا هستم)مادربزرگم در همان مزار کپورچال،درست روبروی همان مدرسه بخواب ابدی رفته اند.روحش شاد.نوه خانم بافرسا
آقای علی اصغر ناصر نیا سلام
ازاینکه مطلبی خاطره انگیز در این پست نوشته اید سپاسگزارم . خداوند خانم صفیه بافرسا و شوهر ایشان آقای کاظم اصفهانی را که در جوانی جان به جان آفرین تسلیم کردند و همیشه بانی خیر در مسجد کپورچال بودند قرین رحمت خویش بفرماید.
سلام آقای قلی پور عزیز و آقای احمدجو گرامی کپورچال درموقعیت جغرافیایی بسیار مناسبی در سرزمین عزیزمان ایران قرار گرفته است . مردم کپورچال دارای روحیه ای شاد و سرشار از انرژری مثبت هستند. با وجود تمامی کمبود های موجود از نظر علمی و تحصیلات افراد بسیار موفقی تحویل جامعه داده است.جوان کپور چالی بسیار خلاق و پویاست ولی خلاقیت و پویایی نیاز به حمایت دارد . از شما عزیزان تقاضا دارم نسبت به معرفی کپورچالی هایی قدیمی که در عرصه های مختلف پیشرفت داشته اند به جوانان امروزی اقدام نمایید. باتشکر فراوان
آقای منصور عزیز سلام
از لطف شما ممنونم ولی ما نمیدانیم شما از کدام قسمت از سرزمین زیبای ما زندگی می کنید یا در کجا متولد شده اید چون برایم جالب است که بدانم از کجا با ما ارتباط برقرار می کنید. با تشکّر مجدد فراوان.
. با صمیمانه ترین درودهایم . جناب آقای مهندس . خاطره ها هر چه به لحظه زمانی دورتر باشد . شیرین تر می
. شود !!! . هر چند تمامی خاطرات جنابعالی جالب و بخصوص با قلم توانایتان تصویر می شود . شیرین است .
. سئوالی دارم . آیا معلمی نداشتید که زنگ انشا ء با گچ درشت روی تخته سیاه بنویسد . .. علم بهتر است
. یا ثروت ؟؟!!!!!!!! . که چنین معلمی داشتیم . . . و گویا با یکی دو بار از این سوژه کناره نمی گرفت !!! . و ما
. هم می نوشتیم [ واضع و مسلم است که ثروت و پول هیچ ارزشی ندارند !!! و مشخص و معلوم است که
. علم بهتر است و . . . . الخ . ] لطفا اگر چنین معلمی داشتید و چنین سوژه ای دریغ نفرمائید که بس جالب
. است . . . . نیز اکنون فکر می کنم اگر در شرایط فعلی باشم و معلمی هم چنین سئوالی را بخواهد
. بنویسیم . . . . از پنجره به بیرون هدایتش میکنم که واضع و مسلم است که علم بدرد خودش و ثروت بدرد
. من می خورد !!!!!!!!! . با پوزش بسیار از جنابعالی .
. با سلام و احترام به خانوم و استاد مازیار و مانی عزیز که با ارتباط با کیان مرا که شیفته خودش از کودکی
. بودم . . . شیفته تر کرده . . . بهترین های دنیا . . . . نصیب شما .
آقای فیضی عزیز سلام
پاتشکّر از نوشته هایتان، باید عرض کنم که این عنوان همیشه پای ثابت کلاس انشاء در بیشتر مقاطع بوده و جالب اینکه ما همیشه روی مطلق بودن آن فکر میکردیم و همانطور که فرمودید همیشه هم علم را ترجیح میدادیم و هرگز فکر نمیکردیم که میتواند نسبی هم باشد یعنی کمی ثروت و قدری هم علم که هردو لازم و ملزوم یدیگرند بدون علم ثروت تولید نمیشود و بدون ثروت علم میسر نیست.
سلام جناب آقای پور قلی
محمد علی اصپهانی نهاد هستم فرزند آخر مرحومان کربلا کاظم اصپهانی نهاد و حاجیه خانم صفیه بافرسا
پدر مرحوم اینجانب از کسبه مومن کپورچال بودنند همینطور خبرنگار روزنامه کیهان
مادر مرحوم بنده همه ۳۳ سال به عنوان آموزگار و مدیر مدرسه تربیت کپورچال بودنند
جا دارد از شما فرهیخته گرامی و جناب آقای ناصرنیا تشکر و قدر دانی نمایم از اینکه اسامی والدین من را به شایستگی ادا نموده اید خداوند به شما فرهیخته گرامی عمر با عزت عطا نماید
همینطور میخواستم تمنا کنم از حاجیه خانم صفیه بافرسا اگر خاطره ای هست در همین صفحه به یادش نگاشته شود
با تشکر
محمد علی اصپهانی نهاد
با افتخار خود را همیشه کپورچالی معرفی مینمایم
سلام اقای محمد علی اصفهانی نهاد
با عرض پوزش از تاخیر در دیدن مرقومه جناب عالی تمام مطلب شما را حظور ذهن دارم مخصوصا مادر مرحوم تان را که گفته اند: علم در کودکی مثل نقشی هست بر سنگ و ما همه اولین برخورد با مدرسه و درس و مشق وعلم با ایشان بوده است و خاطره ایشان هرگز از یاد مان نمیرود خصوصا اینکه در روزهای اخر عمرشان ایشان را جلوی درب مسجد با عصایی در دست دیدیم و کلی هم چاق سلامتی کردیم خدایشان بیامرزد.
با سلام و عرض ادب خدمت شما عزیز.
خیلی خوشحالم که از اصالت خود را فراموش نکردید . بنده هم امیر اصپهانی نهاد هستم فرزند مرحوم حسن اصپهانی نهاد از کپورچال .
بسیار خرسند شدم
www.kargan.ir
نیز در دسترس می باشد.
روستای کرکان در منطقه جلگه ای و در کنار جاده کپورچال-آبکنار واقع شده دارای نسق 85 ساله (تاتاریخ 1363 شمسی)بوده و از نظر ثبتی جزء بخش 7 حومه انزلی و سنگ شماره 6 میباشد و مسافتش تا کپورچال 7 کیلومتر و تا انزلی 27 کیلومتر است . . .
اين مجموعه درساماندهي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ثبت گرديده است.
آدرس :استان گيلان -بندرانزلي-جاده آبکنار-روستاي"کرکان"بندرانزلي