از کارهایی که در گیلان و زمان قدیم به آن می پرداختند کوره چی گری بود که بعضی بدین روش توسط آن امرار معاش می کردند . کوره چی کوره های در دل جنگل می ساخت ، این کوره ها بوسیله سنگ و گل در شیبی ملایم ساخته می شد تا از سمت بالای شیب دست رسی جهت ریختن چوب در کوره راحت باشد و سمت پایین کوه دریچه ای ایجاد می کردند جهت تخلیه ذغال.

در جلوی دریچه مکانی مسطح ایجاد می کردند که خرمن نام داشت ، چوب در مدتی معینی که می سوخت و به ذغال گداخته تبدیل می شد کوره چی آنرا را به وسیله ذغال کش از کوره خارج کرده و در خرمن پهن می کرد و به روی آن آب می ریخت تا آتش آن خاموش شود و وقتی ذغال سرد می شد آماده ارسال به شهر می شد که این کار را چاروداران انجام می دادند .

کوره چی گری از کارهای سخت و پر مشقت بود که در ربع قرن اخیر کسی در اساس به این کار نپرداخته است .

*نکته:کوره سر – سر کوره – در اینجا منظور کار ذغال گیری از چوب درختان در کوره ای بسیار معمولی می باشد .

گردآورنده افسانه امانی