جوکول جوانه نارس برنج است که نوید رسیدن فصل برداشت و دسترنج چند ماه کارو تلاش بی وقفه را به کشاورز میدهد..
در گذشته این مراسم در جای جای گیلان عزیز به شکلهای متفاوتی اجرا میشد که در ان کشاورزان جوکول را قبل از برداشت برنج به عنوان تحفه خوشه زدن محصول نزد بزرگان می‌بردند و هدایا دریافت می‌کردند.

جوکول چینی در روستای بالاشاده – لاهیجان
مردم روستا با وسیله ای با نام داره که مثل داس است،بر روی خوشه های برنج که هنوز نرسیده می کشند، و دانه های برنج را جدا می کنند. که این کار داخل مزرعه صورت می گرفت.بعد این دانه ها را هنگام شب داخل دنگ (از تنه درخت ساخته شده بوده که داخل آن تهی بوده)ریخته و با جانسه (وسیله چوبی) روی دانه ها می کوبیدند تا شلتوک را از دانه ها جدا کنند،که معمولا هر دو نفر مقابل هم می ایستادند و اینکار را انجام می دادند.
حال به این دانه های برنج جدا شده از شلتوک جوکول می گفتند که به ان شکر اضافه نموده ومزین به برگ ریحان می کردندو آن را بین مردم بالاشاده توزیع می کردند ، این مراسم معمولا” یکماه قبل از درو برنج ( برنج واوینی ) انجام می گرفت .

جوکول قند زنی در مراسم عروسی
از کارهائی که یاوری دختران دم بخت را می طلبیددر برپایی مراسم قبل ازدواج،جوکول چینی بود.. جوکول ،خوشۀ نیمه رس شالی که تازه دانه بسته سنبله هایش را غلاف سایه می کشند،دسته می کنند و دانه اش را روی آتش برشته می کنند و به آن شکر و ادویه می زنند، تحفه ای است که قدیم برای اربابان می بردندو نوعروسان و دختران نامزد دار برای خانوادۀ شوهر شان تهیه می دیدند.جوکول کشی نو عروسان در روستا های اطراف لاهیجان و شرق گیلان تفصیل بیشتری دارد.
در روستا های بالامحله و پایین محله پاشاکی سیاهکل ،جوکول کشی که «جوکول قند زنی» نامیده می شود، با یاوری زنان هر دو خانواده انجام می گیرد .به این ترتیب که کار چیدن خوشه ها با عروس و همراهانش می باشد و برشته کردن و درست کردن آن با زنان خانواده داماد است؛ برای کار قبلا” خبر می دهند و به خانۀ عروس می روند.

آیین های قدیم گیلان
گردآورنده افسانه امانی