۴شنبه ها میتواند خوب باشد.آن موقع ها ۴ شنبه ها صبح، روز های خوبی بود.روزهایی که آخرین روز هفته بودند برایم.و چقدر دوست داشتنی! بعد تر از آن ۴شنبه ها خوب نبود. یک صبح آمدند گفتند پایت شکسته.آمدیم. دیدیم نشانت نمیدهند. بغض کردیم. نشستیم.۴ شنبه بود. و تو… ! یک ماشین میتواند ۳ بار ملق بخورد و سرنشین زنده بماند؟! گفتند پایت شکسته. میتواند زنده بماند وقتی درْ، کیپ و موچاله شده باشد؟! میشود حتی پای آدم هم نشکند؟! بله میشود. پایت نشکسته بود. زخم هم نداشتی. معده ات هم حالش خوب بود. دکتر هاگفته بودند. و ما تابه حال دکتری ندیده بودیم که بعد از آمدن از بالای سر یک آدمِ ۳ بار ملق خورده آمده باشد! ندیده بودیم و هر چه گفت قبول کردیم. گفتند حالت خوب است و باز نشانمان ندادند.گفتند حال دوستت واقعن خوب است. حال آدمی که ۳ بار ملق خورده و در ِ کناری اش هم موچاله شده بود! طفلی! گفتند گوشش پاره شده. دلمان سوخت. خدا را شکر کردیم که گوش تو پاره نشده. وضعیت تو بهتر بود. کمربند بسته بودی. همیشه میبستی. از ماشین میترسیدی. و آخر هم رانندگی یاد نگرفتی. آن موقع هم که یاد گرفتی کمی دیر شده بود. وضعیت تو بهتر بود. در ِ طرف تو موچاله نشده بود.هر دو تا گوشت هم سر جایش بود. معده ات خوب بود.. فردایش گفتند دعا کنید. دعا کردن را توی فلیم ها زیاد شنیده بودم. گفتند دعا کنید و من توسل را از بر شده بودم. دو روز بعد گفتند باید دوازده روز بماند. نشانش ندادند. گریه کردم.گفتند خون میخواهد. ما دل خون دادن را هم نداشتیم.آمدند که خون بدهند. خیلی بودند. و تو خون را هم پس زدی. خون! بهانه ی خوبی پیدا کرده بودی. گفتند اتاق عمل هستی و من مثل تو وجودم خون ریزی کرد. چند روز بعدترش گفتند حالت خوب شده.بخش! چشم ما توی بخش ماند.دعا کردیم. رفته بودیم یک جایی امام زاده بود انگار، و شب قدر. ضجه زدم و فکر کردم که این همه آدم، این همه دعا تنها برای تو، باید کار ساز باشد. آمدیم.گفتند ضریب هوشی ات از ۸ سقوط کرده به ۳! گفتند.گفتند.گفتند.من! من حرف میزدم. خیلی حرف! توی آن صبح چهارشنبه. هول شده بودم انگار. و صد بار برایشان نمیدانم چرا قسم خوردم که روح با جسم فرق ندارد.من قسم خوردم و آن ها … چه فرقی بود بین “تو”، با خواب های بعد از ظهری ات ، با “تو” توی آن پارچه سفید؟!

.

نوشته : خانم فاطمه ساعدی