سفیدرود دومین رود بلند ایران است. سفیدرود را در باستان رود آمارد می‌نامیدند.

این رود از ترکیب ۲ رود شاهرود و قزل اوزن در شهر منجیل شکل می‌گیرد و تا ورود به دریای خزر عرض استان گیلان را می‌پیماید.

سرچشمه سفیدرود در کوه چهل چشمه کردستان است و به‌ طرف مشرق رفته داخل ناحیه گروس می‌شود و در این محل شعبه دیگری به همین اسم که از کوه‌های پنجه‌علی در شمال‌غربی همدان جاری است، ضمیمه آن می‌شود.

در کتب قدیم سپید رود را با نام های گوناگون از جمله: سپیدرود، اسفیدرود، اسبیذروذ، سپیذروذ و سفیدرود خوانده‌اند.

بخشی از سپیدرود را که از آذربایجان می‌گذرد به ترکی قزل‌ایرماق به معنای رود سرخ می‌خوانند.

نام این رود در روزگار هخامنشیان و سلوکیان و اشکانیان و ساسانیان به نام قوم ایرانی که در کنارش می‌زیستند و آمارد خوانده می‌شده‌است.

سد سفیدرود، یا سد منجیل در محل پیوستن دو رود قزل‌اوزن و شاهرود و در نزدیکی شهر منجیل ساخته شده و برای تنظیم آب این دو رود برای کشاورزی در دشت گیلان و نیز تولید برق به کار می‌رود.

این سد در هنگام ساخت و اوایل دوره بهره‌برداری به سد سفیدرود معروف بود و از سال ۱۳۵۷ تاکنون به سد منجیل معروف است.

.

منبع : همشهری