از مناطق جنوبی شفت است که مردم آن به زبان تالشی صحبت میکنند و محصولاتی چون ابریشم ، برنج ، عسل و صنایع دستی دارند . برخی از مردم آن در تابستان ها برای چرای دام خود به ییلاقات جنوبی این منطقه کوچ می کنند .

در تاریخ این منطقه مردان رزمنده ای برخاسته اند . چنانچه نوشته های رابینو که به نقل از نویسنده ی کتاب تاریخ سالوک است درست باشد ، این منطقه در سده های دوم وسوم هجری ، پادشاهانی به نام ملک الماس و ملک دولت داشته که پسوند سفید مزگی داشته اند . این ملوک در واقع می توانند نخستین مدافعان شیعه در همراهی با سالوک معلم از رهبران نهضت شیعه زیدیه در منطقه باشند .

مولف ولایت دارالمرز گیلان (۱۳۳۰هجری ) می نویسد : سفید مزگی منطقه ای قشلاقی است که در آن ده خانوار گالش زندگی می کنند و مالیات سالانه آن ۲۴۲/۵۲قران است .

وجه تسمیه آن به این شرح است :

در زبان پهلوی مزگ به معنی مژه است که به گیلکی مزرا کوه معنی می دهد و گی به معنی حوضچه های زیرزمینی آب باشد و مزگی به معنی محلی که دارای آب های زیر زمینی است .

این روستا ، ۷۰هکتار برنج زار و ۵۰۰هکتار جنگل داشته است . بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، ۲۲۹خانوار با ۹۴۹نفر جمعیت دارد . و ۶۴۵نفر از کل جمعیت آن باسوادند .

سفید مزگی دفتر مخابرات ، مکان مذهبی ، شورای اسلامی روستا ، تلفن ، برق ، آب لوله کشی ، سیستم تصفیه آب ، دبستان ، مدرسه راهنمایی مختلط ، مکان ورزشی ، پزشک ، دندانپزشک ، و به ورز دارد .سوته ، کبود شهر ، کمتیله سر ، مریزم ، مشهدی سر ، وزنه بنه از توابع سفیدمزگی هستند .

در سال ۱۳۳۵ ، ۶۵۵نفر جمعیت داشت . کبودشهر بر سر راه امام زاده اسحاق (ع) (در محل تلاقی جاده ی شالما به امامزاده اسحاق و گنجار) است . همچنین بقعه متروکه آقا سید الیاس نیز در این منطقه قرار دارد .

.

برگرفته از: کتاب تاریخ شفت ( نادر افشاریان )

منبع: وبلاگ نصیرمحله
گردآورنده: سایت کرکان بندرانزلی