امروز را دریاب به فردا اعتباری نیست

دست دراز می کردی می توانستی ستاره ها را بگیری ،آنقدر نزدیک بودند که از پشت شان خدا را هم می توانستی ببینی.کنار ساحل دراز کشیده بودیم و نیمه تابستان بود من و علی و فرشید روز خوشی را گذرانده بودیم. تمام روز را کنار ساحل بودیم و حسابی شنا کرده بودیم،نهار هم نون و پنیر و خربزه خورده بودیم.خربزه را فرشید از مغازه پدرش آورده بود و صبح اش هم رفته بودیم چایبیجار و از یک باغ مقداری بلال خریده بودیم که همه را کنار ساحل فروخته بودیم اواسط تابستان بود و مسافر زیادی آمده بودند.پک عمیقی به سیگار زدم و رد کردم به طرف علی .یه جورائی خوشحال بودیم وزندگی در همه وجودمان حس می کردیم .علی یک سال از من بزرگ تر بود وفرشید از هر دوی ما کوچکتر،چه چیزی باعث شده بود دوست شویم نمی دانم ،هر چی بود با کمی اختلاف مال یک دوره بودیم بنا به مقاطع مختلف هر بار با یک کسانی در یک گروه قرار می گرفتیم اما با علی از یک زمانی که دوست شدیم و تا الان ادامه دارد هرچند زمانی پررنگ تر بود و روزهای خاطره انگیزی را با هم داشتیم.پدر و مادر علی سالها پیش فوت کرده بودند و علی با مادر بزرگش در یکی از اتاقهای خانه عمه هایش زندگی می کرد.فرشید هم که پدرش قبلا در بازارهای روزانه روستاهای مختلف در کار خرید و فروش مرغ و خروس و تخم مرغ بود وبعدها یک مغازه گرفته بود که در آن میوه می فروخت.
همه از نظر اجتماعی با کمی اختلاف در یک طبقه اجتماعی بودیم.
در زمانی که امتحانات پایان سال مدارس تمام می شداغلب اوقات مان در کنار دریا می گذشت ،یا در جنگلها دنبال چیدن تمشک و یا در باغها ازگیل و میوه ای محلی به نام سیا کوتیس که دقیقا مشابه زالزالک بود اما در اندازه کوچکتر و به رنگ سیاه ،نمی دانم آلان هم هست یا نه . نمی دانم هنوز این باغها باغبانی دارد که با داس دنبالت کند و ازگیل های چیده شده از پیراهنت بیرون بریزد موقعی که در حال فرار هستی.
هر کداممان در چرخه روزگار سرنوشتی پیدا کردیم و فرشید هم توانست وارد کمیته امداد شود و بعدها رئیس کمیته امداد بندر انزلی شد که در این مدت خدمات قابل توجهی به مردم مستمند کرد دورادور خبرهایش را از علی داشتم و هر وقت به کپورچال می رفتم گاها می دیدمش و همیشه هم لبخندی بر لب داشت . بعدا به رضوانشهر منتقل شد که در مورد این انتقال و پست معاونتش حرف و سخن زیاد بود اما او کارش را به درستی ادامه داد.
دو هفته مرخصی و تعتیلات تابستانی داشتم که هفته اول را قشم بودم و هفته دوم را به شمال رفتم .وقتی برادرم گفت فرشید مرده ،آنچنان شوکی به من وارد شد که برایم باورکردنی نبود .متاسفانه کسی به من اطلاع نداده بود و از این نظر خیلی ناراحت شدم .وانتی که به عنوان سرویسش بود به علت خواب آلودگی راننده واژگون شد و راننده مجروح شد و فرشید پس از یک هفته در کما بودن فوت کرد.تدفینش غوغایی بوده و اغلب کسانی که از طرف او کمکی به آنها شده بود در مراسم خاکسپاریش حضور داشتند.
ومن هاج و واج این روزگار و زندگی هستم که هیچ اعتباری به آن نیست برای حتی تا لحظه ای دیگر.روحش شاد

ارسالی : آقای رحیم احمدجوی کپورچالی
ایمیل نویسنده : rak40ea@yahoo.com
منبع: سایت کرکان بندرانزلی (www.karkan.ir)