مطلبی با عنوان” عزیزم دوستت دارم” که حاوی نکات ارزشمند مدیریت خانواده و اجتماع میباشد جهت بهره برداری لازم تقدیم میگرددو امیدوارم مورد استفاده قرار گیرد.
“عزیزم دوستت دارم”
پس از ۱۱سال زوجی صاحب فرزند پسری شدند. آن دو عاشق هم بودند و پسرشان را بسیار دوست داشتند. فرزندشان حدوداً دو ساله بود که روزی مرد بطری باز یک دارو را در وسط آشپزخانه مشاهده کرد و چون برای رسیدن به محل کار دیرش شده بود به همسرش گفت که درب بطری را ببندد و آنرا در قفسه قرار دهد. مادر پر مشغله موضوع را به کل فراموش کرد.
پسر بچه کوچک بطری را دید و رنگ آن توجهش را جلب کرد به سمتش رفت و همه آنرا خورد. او دچار مسمومیت شدید شد و به زمین افتاد. مادرش سریع او را به بیمارستان رساند ولی شدت مسمومیت به حدی بود که آن کودک جان سپرد. مادر بهت زده شد و بسیار از این که با شوهرش مواجه شود وحشت داشت.
وقتی شوهر پریشان حال به بیمارستان آمد و دید که فرزندش از دنیا رفته رو به همسرش کرد و فقط سه کلمه به زبان آورد.
فکر می کنید آن سه کلمه چه بودند؟
شوهر فقط گفت: «عزیزم دوستت دارم»
عکس العمل کاملاً غیر منتظره شوهر یک رفتار فراکنشی بود. کودک مرده بود و برگشتش به زندگی محال. هیچ نکته ای برای خطار کار دانستن مادر وجود نداشت. به علاوه اگر او وقت میگذاشت و خودش بطری را سرجایش قرار می داد، آن اتفاق نمی افتاد. هیچ دلیلی برای مقصر دانستن وجود ندارد.
مادر نیز تنها فرزندش را از دست داده و تنها چیزی که در آن لحظه نیاز داشت دلداری و همدردی از طرف شوهرش بود. آن همان چیزی بود که شوهرش به وی داد.
گاهی اوقات ما وقتمان را برای یافتن مقصر و مسئول یک رخداد صرف می کنیم، چه در روابط، چه در محل کار یا افرادی که می شناسیم و فراموش میکنیم کمی ملایمت و تعادل برای حمایت از روابط انسانی باید داشته باشیم. در نهایت، آیا نباید بخشیدن کسی که دوستش داریم آسان ترین کار ممکن در دنیا باشد؟ داشته هایتان را گرامی بدارید. غم ها، دردها و رنجهایتان را با نبخشیدن دو چندان نکنید.
اگر هرکسی می توانست با این نوع طرز تفکر به زندگی بنگرد، مشکلات بسیار کمتری دردنیا وجود می داشت.حسادت ها،رشک هاو بی میلی ها برای بخشیدن دیگران، و همچنین خودخواهی و ترس رااز خود دور کنید و خواهید دید که مشکلات آنچنان هم که شما می پندارید حاد نیستند.
در مدیریت، تذکر و گذشت از نکات بسیار مهمی است که باید همگان بیاموزیم. فرصت دوباره به کسانی بدهیم که عاشق کارشان هستند. اماگاهی بدون قصد و نیت اشتباه می کنند. باید برای آموزش کارکنان، همکاران، دوستان و حتی خانواده، تلاش کنیم. تنها راه پیشرفت یک جامعه، آموختن و آموختن است.
.
ارسالی از: نادر وطن خواه تربه بر
منبع: سایت کرکان بندرانزلی (www.karkan.ir)