شعری گیلکی با ترجمه ی پارسی

باشد که با دیدن میوه ی انجیل روزتان شیرین و شکربار و شاداب رقم بخورد

خدایا کی بونه ازگیل* بوخورم
خوشکئوده ِ انگور وُ آجیل بوخورم

بَنیشَم دار ِ سر مو مثل آییل**
انجیل شاخئنه ِ سر انجیل بوخورم

ترجمه ی پارسی

خدایا کی می شود دوباره از درخت ازگیل، ازگیل بخورم
و یا انگور خشک شده ( کشمش ) را همراه با آجیل بخورم

و یا چون پرنده ی آییل روی درخت انجیر بنشینم
و از روی شاخه ی انجیر، انجیر بخورم

* ازگیل را برای رعایت کردن قافیه بکار گرفتم
** آییل پرنده ای است با پرهای نسبتن سبز و به اندازه قمری که در فصل بلوغ انجیر روی شاخه ها می نشیند و انجیر می خورد. نام پارسی این پرنده را نمی دانم.

*
احمد پناهنده ( الف. لبخند لنگرودی )
منبع : سایت کرکان بندرانزلی