این روستا از توابع بخش مرکزی شهرستان تالش است و فاصله ی آن تا مرکز استانِ گیلان، ۱۴۳ کیلومتر. از شمال به روستای ناوان، از شرق به روستای سیاهونی، از جنوب به منطقه ی جنگلی و از غرب به روستای آق اِولَر محدود می شود. آب و هوای روستای مَریان، زمستان ها سرد و تابستان ها، معتدل است. گورستان های باستانیِ روستا، نشان دهنده ی سکونتِ دیرینه ی اقوام تالشیِ این منطقه است. اقتصاد مردم روستای مَریان بر پایه ی فعالیت های زراعی، باغداری، دامداری و صنایع دستی استواراست. زراعتِ عمده ی روستا، بیشتر به صورتِ دیمِ و گندم مهم ترین محصولِ دیمیِ این ناحیه است. زنان روستای مَریان با بافت و تولید صنایع دستی مانند گلیم؛ جاجیم، شال و جوراب در بهبود وضعیت اقتصادیِ خانوار، نقش مهمی دارند. معماری روستای مَریان به علت قرار گرفتن در ناحیه ی کوهستانی، با روستاهای جلگه ای ِ استان گیلان فرق دارد. سقف چوبیِ خانه ها لته کوبی و درهای ورودی و پنجره ها، برای جلوگیری از سرما ، کوچک انتخاب شده است. در ساخت خانه های قدیمی از مصالحِ بومی مثل سنگ، ملاط و چوب استفاده شده است. چشم اندازِ رودخانه ی پرآبِ کرگانرود، ارتفاع های اطراف روستا، جنگل های انبوه و سرسبز وِ هوای مِه آلود، تصویری رویایی پیش رویِ گردشگرانِ روستایِ مَریان قرار می دهد. مراتعِ سرسبز و کشتزارهای طلاییِ گندم، گرداگردِ روستا را فرا گرفته است. محوطه ی باستانیِ گورستانِ مَریان، بزرگ ترین گورستانِ پیش از تاریخِ ایرانِ که در عرصه ی به مساحت ۴۰۰ هکتار گسترده شده و گواهِ تمدنِ عظیم این منطقه در دوران های گذشته ست که تا اوایلِ دورانِ اسلامی ادامه داشته. در این منطقه، گورهایی به صورت سه طبقه، سنگچین با ابزارِ مورد نیاز زندگیِ مُردگان کشف شده. حمام قدیمیِ روستای مَریان هم از آثار بجا مانده از دوره ی صفوی یا قاجاریه که در بعضی از قسمت های این حمام، کاشی های تزئینی و نقاشی دیواری باقی مانده است.

سایت کرکان بندرانزلی