اباذر غلامی در سال ۱۳۳۳ در روستای خمیران بدنیا آمدند . در سال ۱۳۵۱ وارد دانشکده افسری ارتش شدند و بعد از چهار سال با درجه ستوان دومی ترخیص شدند و ایشان به دو زبان فارسی و گیلکی شعر میگفتند ، در واقع شاعر دوزبانه بودند . آثار ایشان : سل کول توسه دار ، رنج برنج و فصل پنجم زمین هستش. ایشان مشاور ادبی گروه هم آوایان تاسیان نیز بودند . روحش شاد و یادش گرامی .

دو شعر از استاد غلامی

تب مرا حریف نی یه
فقط می جانا آتشا زنه
بازین واچایه شه بیرون
ولی تی زرخ گپ مراکوشه
کی زرخˇ زرخˇ کاله زیتونا مانه
نشینه دیلˇ تان و هیچ بیرون نیشه
تی زرخˇ گب مرا کوشه .
برگردان به فارسی :

تب حرفم نیست
فقط به جانم آتش می زند
بعد از آن سرد می شود و بیرون می رود
ولی حرف تلخ تو مرا می کشد
که تلخ تلخ است مثل زیتون کال
در ته دل می نشیند و هیچ بیرون نمی رود
حرف تلخت مرا می کشد .

—————————————–

گلوا سوبی زنه
قورباغا آواز خونه
لوله موسم زنه نم نم دسکلا
ئیسه مردابˇ کنار سل باقلا
گلف سنگین کرا وشتن کونه

برگردان به فارسی :
گیله وا سوت می زند
قورباغه آواز می خواند
مرغ ماهیخورک نم نم کف می زند
کنار مرداب ، نیلوفر آبی ایستاده
سبک سنگین دارد می رقصد

—————————————–
منبع عکس : وبلاگ خانه پدری
منبع مطلب : وبلاگ خانه پدری و وبسایت آبکناری
گردآورنده: سایت کرکان بندرانزلی