زن گیفتنه هوس مِه سرا بزأ ، دوس داشتمه ایتا زنی یا بیگیرم کی اونه خانواده وضع مالی ، جه مِه خانواده جأ بیجیرتر ببه . تا خودم بتانم ایتا زیندیگی یه بیاتری اونه ره تایه بیدینم . مِه مار ایتا اَجور دوخترا ، مِه ره دووَجین بوکود . نانم اَ خبرجه کویا بمِه رئیسه گوش فارسا، کی مرَ داوَت بوکود به ناهار، تا ایپچه مرَ نصی یات بوکنه . مِه رئیسه ایسمه عاصم ، اَمان کارمندان اونا دوخانیم عاصم جورافی ! سره ساعت بوشام رستوران، رئیس تا مرَ بیدأ بوگوفت : چُن خورمه جوانه تا ایسی، نجیب وسربیجیری ، خَیَمه ، تَرَ چنتا کلمه نصی یات بوکُنم . بادَن بوگوفت : نَوادا، تِه سرا بزنه، زنه ره ایتا وضع بیاتَر چاکنی ! و ایدامه بدا : اگه مِه حرفا گوش نوکودی، مِه مانستن بدبختا بی ! هاتو کی من بدبختا بؤستامه مرَ دوخانیدعاصم جورافی
واوُرسئم : جناب رئیس، چره شمه ناما دوخانیدعاصم جورافی ؟ جواب بدأ : چُن مِه بدبختی جه ئی جوفت جوراف شوروع ببوست، بادَن خؤ زیندیگی داستانا مِه ره تاریف بوکود:
وختی خاستمه زن بیگیرم ، مِه اَمرَ بوگوفتم ، با دوختری یا جه ایتا طبقه یه بیجیر بیگیرم ، کی مِه داشتن و ناشتنه اَمرَ بسازه ، کی خاسته یانه زیادی نداره . هَنه واستی ایتا دوختره ۲۱ساله یا کی اونه ایسم صباحت بؤ اینتخاب بوکودم . جاهازیه ناشته ، اَنی پئر ایتا کارمنده ساده بؤ . دوختره هرچن بَر و رویه حیسابی ناشته ، ولی من مِه اینتخابه جأ راضی بؤم . صباحت زنه زیندیگی بؤ . من اونا گوفتم بیشیم رستوران ؟ گوفته : نه ، چره آمه پولا خرج بوکنیم . گوفتمه : صباحت جان ، تِه ره لیباس بیهینم؟ گوفته مگرآدمه شخصیت به لیباسه ؟ تا ئی روز، اَنی ره ئی جوفت خوشگله جوراف بیهم .دو ما بوگوذشت ، اما مِه زن خؤ تازه جورافا دونکود ، ئی روز بوگفتم : بلا مه سر ، چره ته تازه جورافا دونکنی ؟ خجالته اَمرَ جواب بدأ : آخر اَ جورافان مِه کُئنه کفشه اَمرَ جور نایه ! بزور اَنا ببوردم بازار ، ئی جوفت تازه کفش اَنی ره بیهم . فردایی کی خاستیم بیشیم مئمانی ، بازم خؤ کفش و جورافا دونکود ، اَنا بوگوفتم : چره تِه کفش و جورافا صونداقه مئن تاودائی دونکنی ؟ بوگوفت : آخر مِه لیباسان با مِه کفش و جوراف جور درنائید. هون روز ئی دس تازه لیباس اَنی ره بیهم . اما مِه زن بازم دونکود ، واوُرسام چره دونکنی ؟ بوگوفت : اَن لیباسان مِه کُئنه بولوزه اَمرَجور درنائید.بوشام دونه خوشگله بولوزم بیهم . اَی دفا دِ روسری خاسته روسری یم بیهم . دِ هچی کم و کَسَر ناشته . اما اَن تازه اول کاربؤ . چُن اَنه جورافان کئنه یا بؤسته ، اَنه پراهان جه مُدبکفته ! جه اول شوروع بوکودم به هیئن کم و کسریانه خانم ! تا ئی روز بیدام خو اَخمانا جولو باورده، خؤ اَبرویانا دیچا داره، واوُرسام : ترَ چیسه ؟ بوگوفت : مِه مویان ، مِه لیباسه اَمرَ جور نی ئید. قرار ببوست هفته ای ئی بار بشه آرایشگا، ئی مودت بوگوذشت ، بیدام صباحت بازم فیکرکوداندره . مرَ بوگوفت خانه اثاثان دِ قدیمی ببوسته، آمه اَمرَ جور نایه، خانه اثاثانا عوضا کودان ساده نوبو، ولی مِه زناکِه خاطره واسی عوضا کودم . موبل و پرده یه و ناهار خوری میز و همَچی عوضا بؤست . صباحت خؤ پئره خانه ایتا رادیو رنگا نیدابؤ ، اما مِه خانه دورون تیلوزیون تامشا کوداندابو. ئی مودت بوگوذشت ، بادَن جه قدیمی بؤستنه خانه و محله کثیفی بوگوفت .ایتا آپارتمانه شیک ، ایتا خییابانانه بوجوره شهره مئن، بیهم . اما اَی دفا اثاثه ئن، آپارتمانه اَمرَ جور نوبو ! دوواره اثاثیه ئنه عوضا کودم . دوسه ما بوگوذشت، باز بیدام صباحت اخم بوکوده داره، واوُرسام : دِ چره اَخما کوده داری ؟ اَنا رو ناموئی مرَ بیگه ، بأزین ئی جورائی مرَ بفامانی کی ماشین خَیه ! .اَرا ، اورا قرض و قوله بوکودم ، خانمه ره ماشین بیهم . هسا دِ با اون دوختری کی ئی روز مِه دیل بخا بؤ ، نَشاسته، ئی کلمه گب زئن . جه همه تا خوشگلان ، ویشتر خوشگل بؤ.اَنی کار ببوستابؤ استخر و سینما و آرایشگا و پارتی ! خؤ پئره خانه کی ایسابؤ ، ایتا توکّه آو گیر ناورده بوخوره ، مِه خانه مئن ویسکی واخورده . دائمده یم،خؤ لبه جیر گوفته : آدم وَستی ، همه چیزه اون با هم جور ببه ! اول اولان ، من اونه گبانه مانی یا نفامستمه ، چُن ، هچی کم و کَسَر ناشته.خانه، زیندیگی ، اثاث، باخی چیزانا داشته . اما بادَن بفامستم تننا چیزی که صباحت خانَمه زیندیگی مئن کُئنه یا بؤسته با باخی چیزان جور در نایه خودم ایسَم ! ناچاری اَنا طلاقا دام ، خانه و ماشین و اثاث و هر چیزانا کی داشتمه خؤ اَمرَ ببورد. فَقَد مِه ره بمانست ، هَن لَقبه عاصم جورافی ! . ئی جوفت جوراف باعیث ببوست کی مِه همَچی بَهم بوخوره کاش مِه دس بشکستبه ، اَنِه ره جوراف فانگیفتابم !
.
نیویسنده: عزیز نسین
واگردان: کاس آقا

منبع: gile-tanz.gilblog.ir

گردآورنده: سایت کرکان بندرانزلی