شاخه ای از در خت گردو یا آغوز در جنگلهای گیلان
بی گمان گردو یا آغوز در فرهنگ غذایی ، داریویی و بازی ما گیله مردان و گیله زنان نقش بسیار بزرگی را به خود اختصاص داده بود و داده است.
اما آنچه که در این میان بیش از هر عرصه ای آغوز برای ما جایگاه ویژه دارد، بازی با آغوز است
بطوری که هنوز روی درخت نارس بود ما بچه های آن دوران آن را از درخت با سنگ و چوب می چیدیم و پستش را با همه سختی هایش جدا می کردیم. طوری که تمامی انگشتان و کف دستمان قهوه ای یا حنایی می شد.
سپس بازی بود که جای جای محلات ِ شهرهای گیلان را با قشقرق بچه ها پر می کرد
بازی با آغوز انواع مختلف دارد البته امروز نمی دانم بچه های این دوران مثل بچه های دوران دهه ی چهل خورشیدی خودشان را با آغوز بازی مشغول می کنند یا نه.
اما چون تازه تابستان را پشت سر گذاشتیم. یاد دوران پر شر و شور خودم افتادم که آغوز بازی یکی از سرگرمی های اصلی دوران ما بود.
و دریغم آمد این یاد مطبوع و خوشایند را با شما دوستان صمیمی در این صفحه به اشتراک نگذارم
آری
آغوز که خیلی داشتیم
پوچ ِ آغوز فکاشتیم
.
نویسنده: احمد پناهنده ( الف. لبخند لنگرودی )
گردآورنده: سایت کرکان بندرانزلی
الان دیگه درختی نمونده که آغوزی باشه
درختای قدیمی که دیگه محصول نمیدن یا اونایی هم که میدن به خاطر انواع افات محصول جالبی ندارن شاید کمبود واردات گونه هایی از این محصول که در هوای مرطوب شمال رشد کنه حس میشه …
ولی هنوز اغوز بازی فراموش نشده … حداقل اینه که خاطره اون هنوز در محفل و شب نشینیها تعریف میشه…
ممنون از پست خاطره انگیز