ماه محرم ماهی بود که باعث جنب و جوش زیادی در روستایم می شدکه اوج آن مثل اغلب نقاط کشور در تاسوعا و عاشورا بود،آن دوران که راهنمائی و دبیرستان می رفتم روزهای تاسوعا تعطیل نبود.
وقتی در حیاط مدرسه بودیم دسته سینه زنی و زنجیرزنی که از صبح تا حدودای ظهر به درب تمامی منازل روستا مراجعه می کردند و با نوحه خوانی نذورات مردم را نیز جمع آوری می کردند.ما ب تابانه منتظر شنیدن صدای آخرین زنگ بودیم و به محض به صدا درآمدنش بدو بدو به خانه می رفتیم و بعد هم به مسجدی که در وسط ده قرار داشت برای ثبت نام در هیئت برای رفتن به امامزاده های اطراف در بعداظهر همان روز.
روز عاشورا هم از روستاهای اطراف به کپورچال می آمدند تا شاهد مراسم تعزیه که توسط افراد محلی به نحو زیبا و بی نظیری انجام می شد ودر منطقه معروف بود باشند و جا دارد از تعدادی از این افراد که اکنون به دیار باقی رفته اند یادی کنیم ،مرحومان ریحانی ،علی جمالزاد و شهریار شهسواری که همیشه نقش امام حسین را بعهده داشت روحشان شاد.در آن سالهای دور در انتهای تعزیه و بعد آمدن دسته سینه و زنجیر زن تعدادی هم بودند که قمه می زدند و وقتی با قمه بر سر تیغ زده و یا حسین گویان می آمدند ابهتی داشتند و ترسی را هم ایجاد می کردند و این روز واقعا روز خاص و بزرذگی در سکون این روستا بود.ودر ادامه غذاهای محلی چیده شده در سینی های بزرگ بر سر زنان وارد مسجد می شد تا از عزاداران پذیرائی شود واز غروب هم با شمع و فانوس مراسم شام غریبان را اجرا می کردند.
من و تعدادی از همکلاسانم برای روز ۲۸ صفر برنامه خاصی داشتیم پیاده از کپورچال و از طریق روستای کچلک واز آنجا به طرف آقا سید شرف شاه می رفتیم .دراین روز آنجا مراسم تعزیه ای برگزار می شد که اکنون یادم نیست بر اساس کدام واقعه انجام می شد ولی ما این راه ۲ ساعته را به صورت تفریحی طی می کردیم و خاطره های زیادی برایمان ساخته.
امیدوارم بشود از مراسم ها و رسوم قدیم و موجود هر شهر و روستا توسط افراد مطالب ارسال و با جمع آوری آنها در یک مجموعه بتوان اینها را برای همیشه نگهداری کرد و تاریخ منطقه مان را برای آیندگان زنده نگه داریم.
ارسالی : آقای رحیم احمدجوی کپورچالی
ایمیل نویسنده : rak40ea@yahoo.com
منبع: سایت کرکان بندرانزلی (www.karkan.ir)
