حتما شما هم گهگاه این جمله را در ذهنتان یا در جمع های دوستانه  بازی کرده اید که اگر من شهردار بودم برای شهرم چه میکردم.خوب با توجه به اینکه آرزو بر جوانان عیب نیست و از طرفی تحصیلات عمرانی من را قلقلک میدهد که با توجه به شرایط فعلی شهرداری بندر انزلی چند دقیقه ای توهم شهردار بودن به سرم بزند.پس من اگر شهردار بودم…

 این است خاطرات من از چند دقیقه شهردار شدنم در انزلی:

 متاسفانه مشکلات شهرداری انزلی یکی دو تا نیست و با توجه به مدیریت این سالها بسیاری از تخلفات نهادینه شده و احساس میکنم باید در دو بخش به جنگ مشکلات بروم.یکی مشکلات داخلی و اداری شهرداری و دوم مشکلات شهر.

 یک– مشکلات داخلی

 احساس میکنم بسیاری از کارمندان در این اداره از شهردار هم دو پا جلو تر هستند پس برای مواجه با این گروه اول باید جا پایم را محکم کنم. و از آنجا که بنده منتخب مردم شهرم هستم(زهی خیال باطل)  پس مقتدر ترین شهردار انزلی هستم و هیچ چیز و هیچکس را یارای مقابله با من نیست.از آنجا که چند نفر معتمد و متخصص و دلسوز و از همه مهمتر خوش فکر را هم قرار است با خود به شهرداری ببرم پس با یک تقسیم کار سعی میکنم در عرض یک هفته ته همه  روابط و باندهای شهرداری را مشخص کرده و در تابلوی اتاقم بصورت تیتر وار نصب کنم.با توجه به اوضاع بی ریخت شهرداری خیلی دوست دارم همه حاضرین در ساختمان شهرداری را اخراج کنم اما انصاف و شرایط موجود نمیگزارد.برای محکم کردن جا پای معروفم باید کمی محتاط تر عمل کنم.پس از پست های بالا شروع میکنم.در جلسه ای همه معاونین شهرداری را دعوت کرده و روی صندلی شان پاکتی میگزارم با حضور آنها و خوش و بش های مرسوم از آنها میخواهم پاکت های شان را باز کرده و پس از خواندن آن اتاق را ترک کنند.در نامه همه آنها مینویسم شما از همین حالا اخراجید! قیافه شان بعد از خواندن این جمله دیدنی است.دل یک شهر از این صحنه خنک میشود. 

احساس پیروزی میکنم.حالا تازه کار شروع میشود گروههای متخصص و خوش فکر و معتمدی که مد نظرم بود را جایگزین میکنم.مطمئن هستم سر همین عزل و نصب ها هزار فحش و ناسزا خواهم خورد اما چون میخواهم مقتدر باشم به روی خودم نمی آورم.

دو– مشکلات شهری

در این بخش مطمئن هستم دردسرهای بیشتری خواهم داشت از انتظار نا بجا ی دوستان و فامیل و همسایه بگیر تا مشکلات موجود در شهر.خیلی دوست دارم ارتباطم را با محلات و خیابانها و کوچه ها به صورت حضوری برقرار کنم تا وضعیت اسف بار آن ها را از نزدیک ببینم.نمیدانم این کار شدنی است یا نه که هفتگی یا ماهانه در خیابانها قدم بزنم و با اهالی مناطق مختلف ارتباط برقرار کنم. به هر حال گروه معتمد و خوش فکر من باید فکری به حال زیباسازی شهر بکند.این یک ضرب العجل دستوری است.لطفا دست به کار شوید.

 سه– الویت ها

 به اعتقاد من در چند چیز به صورت شاخص باید در انزلی کار کرد و از آنجا که انزلی را یک شهر توریستی میدانم باید شرایط مناسبی را برای گردشگران فراهم بیاورم.البته از زیباسازی شهر هم نباید غافل بود.

 یک- ساخت هتل ها و متل ها: با کمک نماینده شهر و ارتباط با سرمایه گزاران محترم زمینه را برای ساخت هتل ها  هموار خواهم کرد.

 دو- شنبه بازار:با ساخت بازار جدید در منطقه مناسب اصناف موجود در شنبه بازار را در آن اسکان داده به صورت گاز انبری به تخریب مغازه های سمت مرداب پرداخته تا حجاب را  از نگین شهرم بر دارم.این داستان شامل راسته ماهی فروش ها و ارابه داران آن منطقه هم میشود.راستی باید به بخش سد معبر انرژی مضاعفی تزریق کنم.وانت ها شدیدا اعصابم را خط خطی میکنند.هر طوری شده باید جلوی این زشتی را بگیرم.

 سه-خیابان پاسداران:نیاز شدید به تغییر و تحول ساختاری دارد.باید ساحل موجود در این خیابان را تمیز و زیبا تحویل مردم و گردشگران بدهیم.در ضمن حتما یک مسیر دوچرخه سواری برای ورزشکاران و علاقمندان در این خیابان درست خواهم کرد.

 چهار- بلوار:فکرهای اساسی برای این مکان باید کرد.

 پنج- نمای ساختمانها:با هماهنگی نظام مهندسی قوانین مربوط به ساخت و ساز را تغییر داده و نظارت شدیدی را بر روی نمای ساختمانها ایجاد خواهم کرد.

 فکرهای دیگری هم هست که احساس میکنم در این یادداشت نمی گنجد.

 پس من اگر شهردار بودم.اوووف! (آقا پاشو) شهر من! من به تو می اندیشم.اوووف!(آقا ویریز!) دیگه باید برم نماینده بشم!اووف(آقا بسته)

 بله!همه اینها توهم یکی از علاقمندان پست شهرداری بوده و از آنجا که مشکل منکراتی و غیره دارد فقط باید در خواب به این پست بیاندیشد.

 به امید داشتن یک شهرداری مقتدر٬ مستقل و خوش فکر

 محسن فتاحی

 mohsen3544@yahoo.com

 پی نوشت: شما هم اگر دوست دارید حتما در بخش نظرات بنویسید که «من اگر شهردار بودم…»

منبع: سایت وارش