با عرض سلام خدمت شما عزیزانی که این سایت زیبا را طراحی و به نمایش گذاشتید واقعا جای این جمله را دارد که بگوییم احسنت و دست مریزاد که روستاهای گیلان را به این زیبایی توصیف نموده اید

سلام خسته نباشید واقعا دستتون درد نکنه

درود بر همه دوستان.در وصف زادگاهم، روستای گورندان، هر چه بگویم ،باز نا گفته های دارم.همدلی و هم زبانی اهالی روستا، در بر پایی مراسم های ماه محرم زبان زده خاص و عام است.که جا دارد از اعضاء محترم شورا(آقایان نقی همتی.ناصر علیزاده.عباس عابدینی)خصوصا دهیار دوست داشتنی جناب آقای حمید آرمیده تشکر و قدر دانی گردد.با توجه به اینکه روستا متشکل از بالا محله. پایین محله (بقعه متبرکه پر خوبان )(میان محله )می باشد.ولی نحوه مشارکت مردم در کارهای عام المنفعه، همه یکدل و یک زبان می باشند.دقیقا برگزاری مراسمات جنبه مردمی و سنتی و به دور ازشائبه وابستگی به نهاد،موسسه و خیریه ای رامتجلی می نماید.موضوعی که شاید خیلی از روستاه ها ناخواسته در گیر آن باشند.در روستا هم اکنون چهار سایت خبری فعال بوده و در راستای تقویت اندیشه مردم کوشا می باشند.ناگفته ها بماند برای وقتی دیگر. سبز باشید.

با سلام و احترام
در وصف رفتار و بزرگداشت مناسبت های ماه محرم قابل ذکر است که تعامل مردم باتجمع در مساجد محل این ایام را گرامی می دارند. دسته های سینه زنی و زنجیر زنی بر اساس تقویم تنظیمی به سمت روستاهای قصاب محله.بیجار بسته سر. کوچکده.کوشال سیاهگوراب.متعلق محله.نو بیجار.سپهر پشت و حاج سلیم محله حرکت می نمایند.متعاقب آن مردم روستاهای مجاور ایام ماه محرم را گرامی میدارند.روز عاشورا عزاداران حسینی روستا با ورود به شهرلاهیجان از هفت محله شهر عبور کرده و مراسم خود را در مزار آسید محمد یمینی شهر به اتمام می رسانند. خوشبختانه تعامل وهمکاری اعضاء و شورای اسلامی روستا ها قابل ستایش می باشد.جا دارد که از دهیار محترم جناب آقای حمید آرمیده و اعضاء پر تلاش شورای روستا تشکر و قدر دانی گردد.

وقت به خیر
مطالب فوق را در خصوص روستای گورندان مطالعه کردم، و جا دارد از نگارنده آن آقای مسلم اکبری مراتب سپاس را به جاب آورم و صد البته ، مطلب درخصوص معرفی این روستا و مردمانش در این منقال نمی گنجد.
و اما در این خصوص مطلبی را از گذشته های بسیار دور پیدا کردم که نگارنده آن مهری شیر محمدی می باشد و تمایل داشتم آن را برای تکمیل مطالب فوق ارائه دهم. باشد که مقبول افتند. سپاس
سمبل مقاومت روستاییان گیلان در گورندان ناشناخته است
تحول خواهی در جریان انقلاب مشروطه، موجی در سراسر گیلان به وجود آورد که بسیاری از آزادیخواهان، تحت یک لوای مشترک، تفنگ به دست گرفته و دست به مبارزه زدند. در این میان، روستاییان ستم‌دیده از ظلم خوانین هم، به صف مشروطه‌خواهان مرکز گیلان پیوستند.
«گورندان» یکی از همین روستاهاست که نامش کمتر در صف مشروطه خواهان و فاتحان تهران شنیده شده است. نام این روستا با «شیخ علی شهید» گره خورده و خاندان باقیمانده از نخستین شهید جامعه روستایی در فتح تهران، نام فامیلی« شهیدیان اکبر» را برای خود برگزیده‌اند. «آزادیخواهان گورندانی»، نماد مشروطه‌خواهی روستاییان گیلان هستند، که همگام با طبقه شهری، تا فتح تهران نیز پیش رفته و شهید داده‌اند.
روستای گورندان، یکی از روستاهای توابع لاهیجان است. با این‌که در خانه بیشتر اهالی روستای گورندان، عکسی از شیخ علی، نخستین شهید آزادیخواهان فاتح تهران نصب شده است، ولی این شهید هنوز ناشناخته است. حتی در ورودی لاهیجان نشانی از این شهید راه آزادی دیده نمی‌شود.
۷ برادر گورندانی در صف مبارزان مشروطه خواهی
« محسن شهیدیان» یکی از اعضای این خاندان، اکنون در لنگرود زندگی می‌کند. وی درباره نسب خاندان خود و تلاش‌های مشروطه‌خواهان گورندانی اطلاعات کاملی ندارد، اما به نقل از بزرگان فامیل روایت می‌کند که ۷ برادر این خاندان به صف مشروطه‌خواهان پیوستند و در فتح تهران یکی از این ۷برادر به شهادت رسیده است.
شهیدیان یادآور می‌شود: کهنسالان گورندانی حتی محل تجمع و نشست‌های آزادیخواهان گورندانی را هم در این روستا به یاد دارند. این خاندان همواره از شیخ علی‌اکبر شهید با دیده احترام و افتخار یاد می‌کنند. خاندان ما به احترام این شهید نام فامیل خود را به شهیدیان یا شهیدیان اکبر تغییر داده‌اند.
تفنگچیان خوانین به آزادیخواهان پیوستند
«علی امیری» پژوهشگری است که درباره این خاندان تحقیق کرده و اسنادی را هم در اختیار دارد. وی در این باره می‌گوید: زمانی که مشروطیت در کشور در حال فراگیری بود، نخستین قشری که مورد توجه سران آزادیخواه قرار گرفت، تفنگچیانی بودند که خوانین، رجال و ملاکان انها را در استخدام خود داشتند. برخی از این تفنگچیان به دلیل ستم خوانین، معتقد به حضور در فعالیت‌های انقلابی بودند. به همین دلیل جذب آرمان‌های مشروطه‌خواهان شدند.
کار‌شناس سازمان اسناد و کتابخانه ملی استان گیلان یادآور می‌شود: در گورندان لاهیجان، خاندانی زندگی می‌کنند که بازماندگان ۷ برادر آزادیخواه هستند. این ۷برادر، پسران «مشهدی علی اکبر بیجار بسته سری» هستند که به گورندان لاهیجان مهاجرت کرده بود. پسران مشهدی علی اکبر در ردیف حامیان و موافقان مشروطه فعالیت‌هایی داشته‌اند که متاسفانه در کتاب‌های تاریخی یادی از آن‌ها نشده است. فقط در کتاب «ابراهیم فخرایی» به نحوه شهادت یکی از این ۷برادر، اشاره کوتاهی شده است.
وی می‌افزاید: روشنگری‌های این ۷ برادر در روستای کوچک گورندان موجب شد اهالی روستاهای اطراف نیز به صف آزادیخواهان بپیوندند.
شیخ علی، مبارز گورندانی
وی درباره نخستین شهید این خاندان می‌گوید: پسر کوچک این خاندان به نام «شیخ علی» از شاگردان «آخوند ملامحمد کاظم خراسانی» بود که در نجف اشرف ، دروس حوزوی خوانده بود. شیخ علی در آن زمان حدود ۲۴ سال سن داشت. آنگونه که بزرگان روستای گورندان تعریف کرده‌اند، او نخستین کسی است که دیگر برادران را دور هم جمع کرد و آنها را برای شرکت در مبارزات مشروطه‌خواهی تشویق نموده است.
امیری تصریح می‌کند: بعد از آنکه سپهسالار برای فتح تهران از رشت به سمت تهران حرکت می‌کند، ۳ برادر از این ۷ تن، به نام‌های «شیخ علی»، «میرزا محمد علی» و «عباس خان» که در آن زمان به نام «گورندانی» معروف بودند، در صف آزادیخواهان فاتح تهران قرار می‌گیرند.
این محقق و پژوهشگر که کتابی در همین زمینه در دست انتشار دارد، تصریح می‌کند: فاتحان گیلانی در راه کرج به تهران در روستایی به نام «بادامک» با حمله نیروهای حکومتی مواجه می‌شوند. «شیخ علی» یعنی برادر کوچک‌تر، به دلیل اصابت گلوله توپ شهید می‌شود. «عباس خان» هم از ناحیه گوش آسیب می‌بیند و تا آخر عمر یکی از گوش‌هایش ناشنوا می‌شود. به احتمال زیاد جسد شیخ علی را در‌‌ همان بادامک به خاک می‌سپارند. زیرا در آن زمان امکان جابه‌جایی اجساد در آن شرایط ممکن نبوده است.
امیری می‌افزاید: از آن زمان به بعد شیخ علی به «شیخ علی شاه» یا «شیخ علی شهید» گورندانی معروف می‌شود. «شیخ علی» در واقع نماد مشروطه‌خواهی روستاییان گیلان است.
نامه‌های برادران گورندانی در مرکز اسناد مجلس
امیری ادامه می‌دهد: بعد از وقایع فتح تهران و اتمام ماموریت مشروطه‌خواهان «عباس خان» و «محمد علی» مدتی در تهران می‌مانند و نامه نگاری‌هایی هم با مجلس مکاتبه می کنند. مضمون نامه ها، دریافت غرامت برای برادر شهید شان است.
وی توضیح می دهد:۲۷ نامه از این مکاتبات در مرکز اسناد و کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است که بنده آن‌ها را بررسی و به عنوان سند فعالیت اهالی روستای گورندان در وقایع مشروطه در کتابم منتشر خواهم کرد.
این محقق تاکید می‌کند: تنها سند باقیمانده از «شیخ علی شهید» نامه کوچکی است به دست خط او، به زبان عربی و همراه با عکسی که با برادرش عباس خان گرفته است. اکنون این عکس به عنوان نماد افتخار گورندانی‌ها در وقایع مشروطه در بیشتر خانه‌های اهالی این روستا موجود است.
امیری، سلسله نصب و شجره‌نامه این خاندان را هم احصا کرده و یادآور می‌شود: بعد از شهادت شیخ علی و زمانی که دریافت شناسنامه متداول شد، باقیمانده این خاندان به احترام این شهید بزرگوار و پدرش مشهدی علی اکبر، نام فامیل خود را به «شهیدیان» یا «شهیدیان اکبر» تغییر دادند. در بین نام فامیل این خاندان «داوطلب» هم وجود دارد که از اعقاب «مرتضی شهیدیان» هستند و به این دلیل به این نام معروف شدند که جدشان داوطلبانه برای نظام وظیفه ثبت‌نام کرده بود.
منبع : https://gilanmosavar.com/?p=1448

… و اما در ابتدای کار
گورَندان
گورَندان برگرفته از دو کلمه گور و رِند است ، که در ابتدا به گفته بزرگان اهل محل، گورِ رِندان بوده است و در طول زمان به کلمه گورندان مخفف شد.
و اما گورِ رِندان:
مفهوم گور: در لغت نامه ها :
دهخدا : به معنی قبر باشد، و آن جایی است که مرده ٔ آدمی را در آن بگذارند ، و یا آتش پرستانی را گویند که به دین و ملت زردشت باشند. و ایشان را مغ میگویند
معین : آرامگاه، بارگاه، تربت، محل دفن مرده
عمید : جایی که مرده را دفن کنند

و مفهوم رِند :
دهخدا : مردم محیل و زیرک،ایشان را از این جهت رند خوانند که ظاهر خود را در ملامت دارد و باطنش سلامت باشد. منکری که انکار او از امور شرعیه از زیرکی باشد نه از جهل. هوشمند و باهوش و هوشیار. آن که با تیزبینی و ذکاوت خاص مرائیان و سالوسان را چنانکه هستند، شناسد. نه چون مردم عامی.
معین : زرنگ، زیرک، بی قید، لاابالی، در تصوف، کسی که باطنش سالم تر از ظاهرش باشد
عمید : زیرک، زرنگ، حیله گر، بی باک، آن‌که در باطن پاک‌تر و پرهیزکارتر از صورت ظاهر باشد؛ کسی که تظاهر به عملی یا حالتی درخور ملامت کند و در باطن شایان ستایش باشد

و رند از نظر حافظ :
رند، انسان برتر (ابرمرد) یا انسان کامل یا بلکه اولیاءالله به روایت حافظ است

مطالب فوق و بسیاری دیگر در خصوص کلمه “رِند” وجود دارد از جمله از نظر مولانا، انوی، صائب، و ….

تمامی این موارد، نشان از این دارد که گویا در گذشته ای دور، در این روستا مردمانی در خصلت و خصوصیات رندی زندگی می کرده اند و یا پیکرشان در این محل مدفون شده است که هیپگونه اطلاعی درمیان نیست و افرادی بودند که طبق مفهوم کلی کلمه رِند، باطنشان پاک تر از ظاهرشان بوده …..
امید اینکه روزی دریچه ای روشن در این خصوص گشوده شود تا بلکه راهی به سوی سعادت باشد.
توصیه میشود، کسانی که این مطالب را خوانده و اطلاعاتی هرچند کوچک در این خصوص دارند، ارائه فرمایند.

و خدا میداند

سپاس