تا چندی پیش دوزیست شناسان عقیده داشتند این گونه همان وزغ معمولی ( Bufo bufo) است که در اروپا زیست می نماید اما تحقیقات جدید نشان داد این گونه وزغ ایچوالدی ، یا تالشی(Eichwald’s Toad, Talysh Toad ) است که در آذربایجان گونه ای شناخته شده محسوب می گردد. البته این گونه بسیاربه شبیه به خویشاوند اروپایی خود بوده و از لحاظ جثه از گونه اروپایی بزرگتر می باشد. مردمک چشم در این گونه مسی رنگ و پشت بدن قهوه ای است همچنین ناحیه ی شکم سفید چرکی با لکه های نسبتا درشت مشکی رنگ می باشد. کاملا شبیه به وزغ معمولی است. علاوه براین جثه نسبتا بزرگی داشته و تقریبا کمیاب است. دوره تولید مثلی معمولا سالانه نبوده و بسته به شرایط آب و هوایی تغییر می یابد، گاهی پس از دو سال بالغین برای تخم ریزی به محل تخم ریزی می آیند و گاهی پس از سه سال و حتی بیشتر. مطالعات ۲۰ ساله ای که روی گونه خویشاوند اروپایی یا همان وزغ معمولی انجام شده اثبات کرده دوره تولید مثلی با توجه به فصول بارش و تغییرات جوی متفاوت بوده و از نظم مشخصی پیروی نمی کند.

 همانطور که در مطلب پشین در رابطه با این گونه گفته شد، وزغ تالشی بیشتر در مرغزارها، باغها و جنگلها زیست می نماید اما معمولا می توان آنرا در مکان های تاریک مانند زیرزمین ها، غارها، طویله ها، زیر سنگهای بزرگ و کنده درختان یافت نمود البته در شب هنگام مخفیگاه های خود را ترک کرده و به جستجو غذا می پردازند و پیش از طلوع آفتاب معمولا به مکان های تاریک باز می گردند. متاسفانه اطلاعات در مورد چندان زیاد نیست اما بطور کلی از حشرات مختلف، کرم ها و حلزون ها تغذیه می کند. این گونه اندام تولید صدا مانند دیگر وزغ ها (کیسه صدا) ندارد اما صدای یکنواخت و خشن می تواند تولید کند که تقریبا شبیه به عو عو سگ است. معمولا در زیستگاه خود کمیاب است و عامل اصلی کاهش جمعیت این گونه را تخریب جنگل توسط انسان می دانند. یک عقیده عامیانه در مورد این گونه وجود دارد برخی معتقدند این گونه در طویله ها شیر گاو را خورده و موجب بیماری گاو ها می شود. این تفکر از آنجا شکل گرفته که این گونه در طویله ها مکررا مشاهده شده است البته دلیل حضور این گونه در چنین مکانی وجود غذای کافی (حشرات) و همچنین تاریکی و امنیت نسبی آن بوده است. در ایران گونه تاکنون از سه استان شمالی گزارش شده است.

 نوشته : علی عبدلی

منبع : سایت تخصصی تالش شناسی