نام لنــگرود برای نخســتین بار در سـال ۵۱۲ هـ . ق در متــــون تاریخـــی ذکر شــده   اسـت.

   در دوره صفـویان، خصـوصــاً در دوره سلـطنت شـاه عبـاس اول، شهر لنــگرود مـرکز   حوادث مهمـی بوده ونادر برای سـرکوب تا تارهای شـرق مـازندران و توســعه تجــارت   ودستیابی به دریا، لنگرود را برای ایجـاد پایگاه دریایی و کارخـانه کشتی سازی انتخاب   کرد و در توسعه آن کوشید و قاجارها نیزباعـث معروف شدن بیشـتراین شـهر شدند.

   این شهرستان در دوره سلجوقیان و خوارزمشاهیان جزئی از لاهیجان مرکز ولایت بیـه  پیش بوده و بوسیله سلاطین محلی یعنی سادات کیا اداره می‌شده است. در دوره قاجاریه به این نواحی چندان توجهی نمی‌شد حتی در اواخر همین دوره به علت نابسامانی اوضاع  داخلی لنگرود و نواحـی اطراف آن صحنه پیکـار و کشمش‌های گردنکشـانی بود که هریک  سودای خانی در مخیله خود می‌پروراندند.  لنگرود در قدیم بندرگاهی آباد بود و دارای تنها رودخانه شمالی بود که در کنـاره مرکزی  شهرکشـتی های خیلی بزرگ لنگر می انداختند ورودخانه اش محل رفت وآمد کشـتی ها و  قایق های بزرگ بودکه درآن توقف می نمـودند وبه همین دلیل به آن نام “لنـگر رود” و  بعدها اسم لنــگرود را به خود گرفت، شـهری زیبا درشـمال ایران با مردمی با فرهنـگ و  مهربان است.

  ترقیات این شهر با روی کار آمدن رضـا شـاه آغـاز می‌گـردد البته به علت شـروع جنگ  جهـانی دوم مجال انجام شــهر سازی با اسـلوب جدید در لنــگرود حاصل نگـردید ولی در  سالهــای اخیر بیش از پیش این شهر با حومه آن به ترقیات و پیشـرفتهای سـریعی نایل  آمده‌اند.

 بافت قومی مردم لنگرود گیلک و به زبان گیلکی با لهجه بیه پیش تکلم می‌کنند.

 از نوشته‌های تاریخی چنین استنباط می‌شود که زمین‌های اطراف لنگرود مسـاعد بوده و به مرور زمـان و توسـعه بازرگانی در گـیلان، لنــگرود هم رونق یافته و در زمینه‌هــای  کشاورزی خصوصـاً کشـت کنف از شهــرهای مهم محـسوب گردیده، همچنین در زمـینه صنعت دارای صنایع فلزی از جمله تفنگ سازی (شکاری) بوده که به علت مرغوبیت  و کیفیت، خریدران زیادی داشته است. رابینو جهانـگرد معروف درخصـوص لنــگرود  چنین می‌نویسد:

        «کناره‌های رودخانه لنگرود زیباترین منظره‌ای است که من در ایران دیده ام».

  این شهـر، امروزه یکی از مناطق مهـم اسـتان گیـلان اسـت و در میـان شهــرهای شرقی  گیـلان و از موقعیت قابل توجهـی برخوردار است.
 

   شهرسـتان لنـگرود از جنوب و غرب به شهـرسـتان لاهیـجـان و ازشرق به شـهرسـتان  رودسرمنتهی می شودوشهر لنـگرود مرکز این شهرستان است.

  شهرستان لنگرود با وسعتی حدود ۹۰۰ کیلومترمربع در ناحیه شـرق گیلان قرار گرفته   اسـت و فاصـله آن با مـرکـز اســتان۶۰کیلومتر است.

  وهمچنین لنگرود از شمال به دریای خزر منتهی می‌شودوازجنوب به رشته کوه های البرز  منتهی می گردد.