پیاز به خانواده ای از گیاهان به نام آلیوم ها تعلق دارد، که شامل تره فرنگی، سیر و پیاز کوهی است.  

سلول های پیاز پیوندهای گوگردی و آنزیم های دیگری دارند. تا وقتی که آنها با ایمنی کامل در سلولهای پیاز گرفتارند، اشکی وجود ندارد.

وقتی شما غشای سلولهای پیاز را می برید، باعث می شوید که این مواد فرار آزاد شوند. آنها با هم ترکیب می شوند و اسید سولفوریک می سازند که یکی بعد از دیگری به گاز تبدیل می شود و این گاز است که چشم های شما را آزار می دهد.

دو نظریه در مورد چیزی که باعث آزار چشم ها می شود وجود دارد.

عده ای عقیده دارند که گاز با آب درون چشم های شما ترکیب و اسید سولفوریک خفیفی تولید می شود، و این اسید است که باعث سوزش و آبریزش می شود.

عده ای دیگر معتقدند که خود گاز به تنهایی باعث می شو د که اعصاب منتهی به قرنیه وادار به واکنش سریع با پاسخ اشک ریزی در مجرای لنفی می شود.

از سوی دیگر اشکها مواد آزار دهنده را می شویند. خیلی از متخصصان تغذیه پیشنهاد می کنند که هنگام یاز خرد کردن از عینک اسکی استفاده کنید ولی این کمی زیاده روی است.

منبع: سایت پزشکان