منطقه حفاظت شده سیاه کشیم به وسعت ۴۲۰۰ هکتار در جنوب غربی تالاب انزلی واقع است.
تالاب سیاه کشیم بین دو طول شرقی۴۹ درجه و ۱۷ دقیقه و ۴۹ درجه و ۲۵ دقیقه و عرضهای شمالی ۳۷ درجه و ۲۲ دقیقه و ۳۷ درجه و ۲۷ دقیقه قرار گرفته است. این پهنه آبی محدود است از شمال به خشکی ماه روزه – که به صورت شبه جزیرهای میان سیاه کشیم و مرداب انزلی استقرار یافته است – ازشرق به تالاب انزلی و رودخانه سیاه درویشان، از جنوب به محدوده روستاهای لاکسار، نرگستان، چومثقال، گاو کده، کلسر، اسفند و مزارع شمالی چکوور و بالاخره از غرب به مزارع ضیابر، مازران محله بهمبر و مزارع جنوبی ویشکا، از لحاظ تقسیمات کشوری محدوده مورد نظر در حوزه شهرستانهای بندر انزلی و صومعهسرا قرار دارد. به طوریکه گفته میشود سالها پیش از این یک عروس را از روستای اسفند (واقع در ساحل جنوبی این منطقه) به روستای آبکنار (که درکناره شمالی قرار دارد) با قایق میبردند که بر اثر وزش باد شدید قایق واژگون شده و عروس (که در زبان محلی «گیشه» خوانده میشود) در آب غرق میشود. لذا این منطقه به منظور حفاظت، توسط سازمان شکاربانی و نظارت بر صید سابق، انتخاب شد، با توجه به مشابهت واژه گیشه با نام کشیم (یکی از پرندگان آبزی است که برای زمستان گذرانی به این سامان مهاجرت مینماید) عنوان سیاه کشیم جهت این منطقه برگزیده شد.
در این تالاب ۱۰۳ گونه و زیر تقسیمات گونه ای متعلق به ۴۸ تیره و ۷۸ جنس از گیاهان آوندی شناسایی شدند که از میان آنها، ۵ تیره به نهانزادان آوندی، ۲۹ تیره به گیاهان گلدار دو لپه ای و ۱۴ تیره به گیاهان گلدار تک لپه ای تعلق دارند. در بین گیاهان جمع آوری شده، ژئوفیت ها با ۴۴ گونه (۱/۴۳ درصد) فراوان ترین شکل زیستی این منطقه حفاظت شده می باشد. ۸/۶۱ درصد گونه های تالاب در نواحی رویشی مختلف پراکنش دارند که به آنها گونه های جهان وطن گفته می شود.پوشش گیاهی تالاب سیاه کشیم براساس مکتب Braun-Blanquet مورد مطالعه قرار گرفت. ۱۰۵ قطعه نمونه برداشت شده در افراد جوامع مختلف به روشهای HAC, FCA با استفاده از برنامه رایانه ای Anaphyto مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. ۳۲ جامعه گیاهی تشخیص داده شده به ۴ رده، ۴ راسته و ۱۳ اتحادیه تعلق دارند. جوامع زیر بخش وسیعی از پوشش طبیعی منطقه مورد مطالعه را تشکیل می دهند: Phragmitetum australis، Trapo-Potametum crispi، Sparganietum neglecti، Polygonetum hydropiperis، Bidento tripartitae و Typhetum latifoliae. پراکنش اجتماعات گیاهی منطقه اساسا تحت تاثیر ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی آب، کمیت و کیفیت رسوبات ته نشست شده، عمق و شدت جریان آب و عوامل زیستی قرار دارد.