کمتر کسی است که نام طاهرگوراب را شنیده باشد. اما این روستای کوچک به گفته بسیاری از مردم محلی این روستا جای پرورش بزرگمردانی بوده است که شاید هیچگاه مردم آنان را منسوب به روستای کوچک نمی دانستند و اکثرا این بزرگان را بنام شهرهای اطراف و یا رشت و در آخر گیلانی شناخته اند. این مطلب معرفی کوتاه و حتی می توان به جرات می توان گفت بسیار ناقص طاهرگوراب است.

طاهرگوراب شهری قدیمی و روستای کنونی، تقریبا در شمال استان گیلان قرار دارد. شمال گیلان به سه قسمت تقسیم می شد. تولمات با مرکزیت جمعه بازار، فومنات با مرکزیت فومن و گسکرات با مرکزیت طاهرگوراب. متاسفانه از سابقه چگونگی این شهر اطلاعات دقیقی در دست نیست. اما جهانگردی روسی تقریبا هفتصد و هشتاد سال پیش به این شهر اشاره می کند. وی در مسیر گردشگری توریستی خود از این شهر بعنوان مرکزی پیشرفته و شهری تقریبا کامل یاد می کند. این جهانگرد روسی، جمعیت آن زمان این شهر را ۲۸ هزار نفر تخمین زده است.

تقریبا در بین سالهای ۱۳۲۰ این شهر دارای تلفنگرام، اداره دارائی، ثبت احوال، جنگلداری، دفتر ازدواج، مرکزیت اتحادیه توتونکاران، درمانگاه مجهز که مرکز عمل جراحی بوده است را برای شهر طاهرگوراب نام برده اند. همچنین از گروهان ژاندارمری بسیار کامل و توانا یاد می شود که فرمانده آن در سال ۱۳۳۲ هجری شمسی یک سرهنگ نظام بنام سرهنگ شجاعی بوده اسست. می دانید که در این سالی که از آن یاد شد، درجه سرهنگ، بسیار رتبه ای بالا محسوب می شده است و اکثر درجه داران نظام در آن سالها حداکثر به درجه استواری می رسیدند. این موضوع خود، بخوبی موقعیت طاهر گوراب را نشان می دهد.

در مورد شهر بودن طاهرگوراب باید بگویم که این شهر در سال ۱۳۲۴ هجری شمسی دارای شهرداری کامل و تمام وقت بوده است. اما اکنون این شهر در کمال ناباوری تبدیل به یک روستای کوچک شده است که دارای دهیاری است. در مورد تبدیل شهرداری طاهرگوراب به دهیاری باید گفت که اهالی محلی که در این روستا ساکن هستند معتقدند که پس از انقلاب اسلامی، متاسفانه مردم به علت اختلافات شخصی به دو دسته تقسیم شدند و این موضوع باعث ضربه خوردن به شهر طاهرگوراب شد و شهری تقریبا بزرگ که ا هر طرف شعاعش از مرکز شهر به پنج تا هفت کیلومتر می رسید، تبدیل به روستایی شد که از هر طرف به یک کیلومتر هم به سختی می رسد.

بزرگترین دلیل رونق این شهر در گذشته بازار هفتگی در روز پنجشنبه بوده است. نبود امکانات کافی در روستاهای اطراف و نرسیدن مواد اولیه و پشاک باعث شده بود که مردم از اطراف به طاهرگوراب هجوم بیاورند. اما اکنون پس از انقلاب به دو دلیل بزرگ و عمده این بازار هفتگی نابود گردیده و بزرگترین امکان رشد این شهر نیز از بین رفت. این دو دلیل عبارتند از: الف- پیشرفت روستاهای اطراف و به وجود آمدن بازارهای کوچک محلی و رسیدن مواد اولیه به کلیه روستاهای اطراف، باعث کم شدن رفت و آمد به این شهر گردید. ب- پس از انقلاب بخاطر برپایی نمازجمعه در روز جمعه باعث گردید که بازار هفتگی جمعه در دو شهر جمعه بازار و شاندرمن که تقریبا به ترتیب در ۳۰ و ۵۰ کیلومتری این شهر از شرق و غرب می باشد، به روز پنجشنبه انتقال یابد و مشتریان عمده و اصلی طاهرگوراب به این دو شهر هجوم بردند. و تاکنون مسئولین و مردم محلی برای رونق دوباره این شهر تلاشی ننموده اند و در کمال تاسف و ناباوری این شهر بزرگ در گذشته نه چندان دور در حال نابودی است.