حصیربافی قدمت چندهزارساله دارد.

طرز درست کردن حصیر :
چهارچوبی روی زمین میکاشتند. به آن دار حصیر گویند و شانه ای که حصیربافته شده را فشرده میکند. به آن شانه (پلار) گویند. رشته هایی مثلِ طناب را از یک طرفِ دار حصیر شروع و داخل پلار رد کرده و به آن سر دار می بندند. آن طنابها را از نخِ (کنفی )درست می کنند. چهارپایه کوتاهی که رویش می نشینند و از گیاهی به نام (سوب) و (لی) بافتِ حصیر شروع می شود. حصیر را (گلدار) و (ساده) میبافند. درقدیم حصیر را به عنوان فرش استفاده می کردند. حصیر قابلِ شستن هست و تا چندین سال می توان از آن استفاده کرد. بعد از بافت حصیر (ساک وکلاه) هست که بافتِ آن با حصیر فرق میکند. این بافت با (۹) رشته لی شروع می شود و بعد با رشته هایی که از لی می تابیم و سوزنی که با آن ساک و چیزهای دیگر میدوزیم. گیاه (لی ) در زمینها باتلاقی رشد میکند. (لی) سبز و بلندیش یک متر و نیم است. لی را در فصل تابستان میبرنند و روی زمین پهن می کنند تا خشک شود. بعد از خشک شدن (لی) رنگش تغییر می کند و سفید میشود آن موقع (لی) را دسته می کنند و درانبار نگه میدارند و هر وقت تصمیم به بافت دارند (لی) را نیم ساعت قبل با آب خیس می کنند تا نرم شود و راحت بافته شود.

عکس از: عاکف

مکان: موزۀ میراث فرهنگی رشت (سراوان)
نویسنده:لیلا بردبار
جمع آوری از: عاکف