قبل از اینکه مصالح ساختمانی مثل آجر،بلوک،شن و ماسه و سیمان واز این دست مصالح امروزی ساخت و ساز ساختمان در دسترس باشد،روستائییان نواحی جنگل نشین شمال کشور (املش،اشکورات رودسر و تالش و ماسال) از شاخه نرم وقابل انعطاف برخی از درختان مثل شرم،تی و …منازل مسکونی و مخصوصاً طویله حیوانات را درست می کردند که بسیار مقاوم دربرابر زلزله بوده و دوامش هم در صورت اینکه از آبخوردن محافظت بشه بسیار بالا بود.

این سری از ساخت ساختمان که به نام ورجنی معروف است بدین صورت هست که ابتدا پایه های محکمی بصورت عمودی برو روی زمین فرو کرده می شود(بسته به شکل اتاق) و سپس از لابه لای این چوبهای عمودی بصورت مارپیچی(طبق شکل)شاخه نرم و قابل انعطاف درخت از پایین به طرف بالا و پشت سر هم شبیه حصیر بافی بافته شده تا دیواری محکم و مقاوم تشکیل گردد و سپس سایر مراحل خانه سازی بر روی آن انجام می گیرد.(نمونه تصویر از روستای بیله لنگه املش می باشد)

“ورجنی کولام یعنی کلبه ای که به شرح فوق ساخته شده است.”

منبع بهشت گیلان زمین
گردآورنده افسانه امانی