انسانها از قدیم الایام جهت ارتباط با یکدیگر و اعلام وجود خوداز روشهای مختلفی استفاده کرده اند.در کنار وسایل ارتباطی امروزی از قبیل موبایل،تلفن،اینترنت و …جنگل نشینان(گالشها)گیلانی در مناطق جنگلی مخصوصاً شهرستانهای املش و رودسر و تالش و آستارا و ماسال جهت پیدا کردن یکدیگر در جنگل ازنوعی لحن آوازی به نام گوره موجودیت خود را اعلام میکنند.بطوریکه با صدای بلندی که همان گوره می باشد همدیگر را در جنگلها پیدا میکنند.
گاو گالشها آوازی به نام یو یو داشتند که ای کاش حداقل یک نمونه ضبط می شد . آوازی که برای همیشه فراموش شد . این طور بود که با انگشت زیر گلویشان را می زدند ومی گفتند یو یو یو یو …..یویه یویه یویه ….یو یو یو ….یویه یویه . لاکو لاکو یویویویه وچه وچه یویویویه بعد پشت سرش از آرزوهای شان می گفتند و از هرکسی که دوست شان داشتند یاد می کردند تا حال ندیدم و نشنیدم کسی از این نوای دلنشین یادی کند .
آواهای گیلان
گردآورنده افسانه امانی
