با کمک برادر زنم توانستیم یک ژیان بخریم با قیمت ۱۲۰ هزارتومان. از ذوق داشتن ماشین حال خوشی داشتیم و آنقدر گرم بودیم که متوجه نبودیم یارو قورباغه را با یک رنگ زیبا به جای بلبل به ما انداخته و ایمان خوشحال تر از ما بود و به آن می گفت ژیان بابا .حدود ۲ سالش بود و عاشقانه این ماشین را دوست داشت و اگر کسی در مورد ماشین بد می گفت دادش در می اومد و می گفت ژیان باباست و داد و بیداد راه می انداخت.در خانه ویلایی تهرانسر که متعلق به همکار همسرم بود زندگی می کردیم و با اینکه پارکینگ داشت کابل وایر شمع را در می آورئم و نیمه های شب هم گاهاً بلند می شدم و حیاط را نگاه می کردم که ماشین هست یا نه. همین برداشتن کابل وایرها یک روز کار دستمان داد.شب احمد و هنگامه که از دوستانمان بودند منزل ما بودند و قرار شد صبح با هم برویم نازی آباد ،آنها خانه پدری هنگامه و ما هم خانه پدر همسرم.صبح هر چقدر استارت زدم ماشین روشن نشد که نشد ،خدایا آبرویم پیش دوستام رفت این چه وضعیه گرفتار شدیم.در پارکینگ را باز کردیم و ژیان را هل دادیم به سمت کوچه و از این ور کوچه به آن ور کوچه و بالعکس هی هل بده ،ده ها بار استارت بزن کاپوت بالا بزن انگار حالیمان بود و گیج و هاج و واج به ماشین و به همدیگر نگاه کردیم.حالم داشت بد می شد، یک امیر نامی بود که در شرکت پارس خودرو کار می کرد و خودش هم یک ژیان داشت و اوستای ژیان بود وخدائیش ماشینش قرقی بود ، با خودم گفتم برم سراغش تا بیاد ما را از این وضع نجات بده ، درحال شش و بش بودم که یهو احمد برگشت گفت :آقا مگه دیشب وایرها را برنداشتی؟ در جا نشستم  و زنها شروع کردند به خندیدن و ایمان می گفت چی شده؟ ژیان بابا خوب میشه؟احمد گفت این همه ماشین را هل دادیم و وایرها بالای کمدها در حال خندیدن به ما بودند و من داشتم فکر می کردم خوب شد دنبال امیر نرفتم یا وقتی کاپوت بالا بود آدم واردی نیومد رد بشه و برای کمک بیاد و آنوقت .اصلاً فکرش هم سخت بود که اگر آبروریزی وحشتناک پیش می آمد       ادامه دارد…

برای خواندن قسمت اول اینجا کلیک کنید

ارسالی : آقای رحیم احمدجوی کپورچالی
ایمیل نویسنده : rak40ea@yahoo.com
منبع: سایت کرکان بندرانزلی