از سرزمین زیباى گیلان، هنرمندان خوب و مشخص و بى‏ادعایى در هنر موسیقى ایران ظهور کردند که هر کدام در جاى، جاى خود منشأ خدماتى به این هنر گردیدند، یکى از این هنرمندان على اکبرپور است که خیلى بى‏ادعا و بى‏تکبر مى‏باشد و براى همه‏ى هنرمندان ارج و احترامى خاص قائل مى‏باشد.
على اکبرپور (کاسعلى اکبرپور اسطلخى) فرزند حاج اسماعیل در عید قربان در سیاه اسطلخ که یکى از قصبات شمال شرقى گیلان است متولد شد. وى دوران کودکى را در نهایت فقر و فاقه گذراند و با این که کودکى خردسال بود و نمى‏توانست به کارهاى شاق بپردازد معهذا با کار و تلاش در مزارع اطراف زادگاه خود کار مى‏کرد و این زمان را سپرى نمود و بیش از ۹ سال از سنش نمى‏گذشت که به رشت آمد و در منزل یکى از نزدیکانش سکنى گزید و خواندن و نوشتن را فراگرفت. وى در این شهر بود که رفته‏رفته علاقه وافرى به موسیقى پیدا کرد و این علاقه چنان در وجودش اوج گرفت که براى یادگیرى این هنر به آموزشگاه گروهبانى ارتش وارد شد و نزد مرحوم مسیو یروان که یکى از معلمین خوب و بارز آن زمان بود و بسیارى از نوازندگان آن روزگار، تکنیک موسیقى را نزد ایشان کار مى‏کردند تعلیم ویولن را آغاز کرد. مسیو یروان علاوه بر ویولن، انواع سازهاى بادى را در ارتش مى‏نواخت و ضمن نواختن آنها به شاگردان، نت را آموزش مى‏داد. اکبرپور زیر نظر این معلم دلسوز به سرعت مدارج ترقى را پیمود به طورى که در ردیف اولین نوازندگانى قرار گرفت که با فرستنده‏ى مخابراتى این استان هفته‏اى یک ربع ساعت با خوانندگان مختلف از: جمله ناصر مسعودى برنامه اجرا مى‏کرد. علاقه، پشتکار و استعداد وى موجب شد که با وجود داشتن همسر و فرزندان موفق به گرفتن دیپلم شد و در ارتش با عنوان استاد موسیقى به تدریس در کلاس موسیقى مى‏پردازد.

على اکبرپور از سال ۱۳۴۴ به گروه نوازندگان رادیو پیوست و در ارکسترهاى مختلف به نوازندگى (آلتو) پرداخت، سپس با ارکسترهاى: باربد، نکیسا و ارکسترهاى بزرگ رادیو و تلویزیون همکارى کرد و در سال ۵۱ -۵۴ موفق به اخذ لیسانس موسیقى در رشته‏ى آهنگسازى از هنرکده‏ى موسیقى ملى وابسته به دانشگاه مى‏گردد و جزو اولین هنرمندانى بود که بورس ادامه‏ى تحصیل موسیقى در کشور انگلستان نصیب وى و محمدرضا گرگین‏زاده مى‏گردد ولى او به خاطر زن و بچه و گرفتارى زندگى از رفتن به سفر منصرف مى‏شود. اکبرپور براى هنرمندانى چون: یروان پدر ژرژ مارتیروسیان، کیهان دیوانبگى، رکن‏الدین نژند احترامى خاص قائل است ولى پیشرفت خود را مدیون: ابراهیم روحى‏فر، والوت تارخانیان، حسن رادمرد، محمود کریمى، مصطفى پورتراب، رحمت‏اللَّه بدیعى، حسین دهلوى، فرهاد فخرالدینى، احمد پژمان، کریستیان داوید مى‏داند و همکارى با مرتضى حنانه، فریدون ناصرى، مصطفى کسروى، مهدى مفتاح و سیروس شهردار را براى خود افتخار مى‏داند و از سالهاى پربار هنرى خود تلقى مى‏کند. موسیقى محلى در وجود اکبرپور موج مى‏زند به طورى که بسیارى از قطعه‏هاى ساخته شده توسط او گویاى این ادعا و الهام گرفته از زادگاه خود، سرسبز و خرم گیلان زمین مى‏باشد و در طول سالیان همکارى وى با رادیو و تلویزیون پخش گردید که حدود ۳۰۰ آهنگ و قطعه مى‏باشد و بیشتر آنها تم‏هاى محلى دارد. کاسعلى اکبرپور، هنرمندى است بسیار حساس، زودرنج ولى متواضع، خوش‏قلب و مهربان که علاقه‏اى بسیار به همسر و خانواده، به زادگاه، به موسیقى ایران، به هنرمندان آن و شعرایى که در دوران فعالیتهاى هنرى همکارى داشته مثل: سیمین بهبهانى، شهین حنانه، آذر صرافپور، شهر آشوب، تیمور گورگین، ماهدخت مخبر، راغب، خورشیدى دارد و به صداى هنگامه اخوان بسیار علاقمند است و ایشان را مثل دختر خود مى‏داند خداوند حدود ۲۰ اولاد به اکبرپور عنایت فرمود که بیش از ۶ دختر برایش باقى نماندند و متأسفانه بقیه عمرى نکردند و خیلى زود از این جهان رفتند و به سراى باقى شتافتند؛ ولى اکبرپور نوه‏هایى دارد که موجب گرمى کانون خانوادگى او مى‏باشند. وى در صدا و سیما به کار نوازندگى و آهنگسازى مشغول است و براى خوانندگانى چون: مهرداد کاظمى، جهانگیر زمانى، گودرزى، قدمى آهنگهایى ساخت که ضبط و اجرا گردید و از آثار باارزشى مى‏باشد که وى ساخته.

ارسالی: خانم فریده اکبرپور
منبع: سایت کرکان بندرانزلی