زمانی که هنوز از یخچالها و سردخانه های امروزی خبری نبود ، در گیلان از روش های مختلفی برای نگهداری مواد خوراکی استفاده می کردند.

مثلا برای جلوگیری از فاسد شدن گوشت قرمز آن را در داخل اتاقک مخصوص پخت غذا (خوشک کن = آشپزخانه) از سقف آویزان می کردند.

در این اتاقک یا خوشک کن ها تمام پخت و پزهای زن خانه انجام می گرفت و به همین دلیل آتش آن همواره روشن بود، گوشت های آویخته بر سقف خوشک کن ها به مرور تحت مجاورت شعله های آتش دود اندود شده و به این صورت مدت طولانی تری سالم و قابل مصرف می ماند.

فصل ماهی هم که میشد بصورت تازه استفاده میکردن ولی برای نگهداری ماهیها آنها را دود اندود(ماهی دودی) یا شور میکردند تا از فاسد شدنش جلوگیری کنند هم چاشنی بسیار خوشمزه ای میشد برای غذاهای محلی.

اما برای نگهداری میوه:

میوه های پاییزه ار جمله پرتقال ها رو بعد از چیدن در یک جایی اطراف محل زندگی در زیر خاک دفن می نمودند،

به این صورت که ابتدا مکان مناسبی را که کمتر در مسیر رفت و آمد باشد را انتخاب نموده و به عمق مناسب چاله کنده میوه ها را داخل آن قراداده و سپس با کولوش(ساقه ی برنج) استتار می کردند، به طوری که پیدا کردن آن برای افراد دیگر تقریبا غیر ممکن بود!

این میوه ها تا شب عید سالم و شاداب می ماند و در این شب بر سر سفره آورده می شد.

هنوز هم در گوشه و کنار گیلان زمین این شیوه ی قدیمی نگهداری میوه دیده می شود.
.
نویسنده: خانم افسانه امانی
گردآورنده: سایت کرکان بندرانزلی