مسجد جامع جورشر بنایی مرتفع است که از آجر ساخته شده است . طول مسجد بیست و عرض آن چهارده متر است . در شرق و غرب مسجد دو طرفه چوبین برای زنان ساخته اند . عرض این دو قسمت ۵/۴ متر و طول آن به اندازه عرض مسجد یعنی چهارده متر است. طرف شمال مسجد ، در امتداد دو قسمت زنانه راهرویی چوبین به عرض ۹۰ سانتی متر است که جلو آن نرده دستک صراحی است و دو قسمت مجزای زنانه را به یکدیگر متصل می کند.

سقف مسجد بر دو سرنال اصلی متکی است . این دو سرنال بر چهار ستون چوبین بلند لاچ لنگری قرار داده شده است . ستونها بروی چهارپایه آجری مستطیل شکل به طول ۳۸ و عرض ۳۳ سانتیمتر نهاده شده است. بالای ستونها باریکتر قسمت پایین آنهاست.

در طرف جنوب مسجد ، دو ارسی با شیشه های رنگین تعبیه شده است.
در طرف شمال ، دو ارسی با شیشه های رنگین و در ورودی مسجد به ارتفاع ۴۰/۲ و عرض ۸۸/۱ متر است که از کفش کن وارد صحن مسجد می شود . طرف غرب ، در ورودی زنانه است و یک پنجره کوچک نورگیر دارد.
در غرفه زنانه در طرف شرقی دوارسی با شیشه های رنگین زیباست. و در طرف غربی یک در ورودی و یک پنجره است.
در طرف شمال در راهروی چوبین میان دو قسمت زنانه ، دو ارسی با شیشه های رنگین و یک پنجره و یک در ورودی به گلدسته است . و در طرف جنوب قسمت غربی آن یک پنجره تعبیه شده است.
محراب مسجد سفیدکاری ساده و منبر چوبین و ساده ای کنار محراب است. سنگ مرمری بر طرف چپ محراب به طول ۷۵ و عرض ۲۴ سانتیمتر بر دیوار نصب شده است . این اشعار با خط نستعلیق بر آن حک شده است:

خسرو دوران محمد خان که عدل و داد و وی ………… ….اهل عالم را بسوی درگه حق رهنماست
میر اسمعیل عالیشان والا مرتبت……………………آنکه جد امجدش خلق دو کون را پیشواست
بر امید قصر مافیا عیون جاریه…………………کان نکو مسکن مقام عشرت اهل وفاست
ساخت این فرخنده مسجد را بدین نوعی که هست……….بالحقیقت منتخب طرحی و عجایب دلگشاست
ای عزیزان با ادب گام اندرین ماوا نهید…………..زانکه این دلکش بنا منظور الطاف خداست
بهر تاریخ بنایش اسف (کذا) از روی یقین…………گفت الحق معبد ارباب دین مصطفاست
۱۲۰۶
((ماده تاریخ با تاریخی که با رقم ۱۳۰۶ نوشته شده است یک سال اختلاف دارد یعنی ماده تاریخ معادل ۱۲۰۵ هجری قمری می شود.))

شانزده عدد کاشی ۵۱ * ۲۵ سانتیمتر با خط حوش نستعلیق در شرح و تاریخ تعمیر مسجد، بالای سردر ورودی بوده است که در تعمیران بعدی آنها را جمع کرده بودند، اخیرا قصد دارند، دوباره انها را به جای خود نصب کنند. بریکی از آنها ای تاریخ دیده شد.
هزارو سیصد و هجده زهجرت نبویست.
بر سر در ورودی حیاط مسجد کتیبه ای سنگی است که اشعار زیر را با خط خوش نستعلیق برآن حک کرده اند

………………یعبدالله تعالی شانه فی کل حین …….. و متی یملک من دنیا ولی المسلمین
وجری من فیض جوده ابحر للوافدین …….. وغذا یعمر بیتا لاله العالمین
انت یاذ المجد ارخ ذالک القول المتین ……… زد بهاعده ابواب الجنان اجمعین.
.مسجدا اسس لاتقوی باعمار الامین ……….. من یکن فی الحد اجری فهو بالسعد قرین
۱۳۱۸
چنانچه از کتیبه کاشی زیر پیداست . مسجد و سردر آن در سال ۱۳۱۸ هجری قمری مرمت شده است.

 گردآورنده: آقای محجوبی

lashtenesha.vcp.ir