کیلومتر ها دور تر از پایتخت شهریست که خانه هایش بیشتر از هر جای دیگر در ایران خیس می شود. روز های بسیاری از سال زیر باران است و صبح های زیادی در مه فرو می رود.مردم شهر مدام به سقف خانه هایشان رنگ های شاد میزنند. اما دوباره فلز ها زنگ می زنند و باران سطح دیوار ها را می شورد و می برد.

نیاکان مردم شهر ، بیشتر به صید ماکیان می پرداختند و با آدمهای آن سوی دریا مراوده میکردند. از نخستین سالها، سینما و جریده و تلگرام داشتند. اولین تشکیلات شهرداری، اولین دبیرستان دخترانه و… جزو افتخاراتی است که مورخین به احتمال یا اطمینان نوشته اند. آنها هتل های زیبا و ساختمان های شکیل و پل های بزرگ ساخته بودند . در فضای باز بلوار، ارکستر می نواخت و در سینما تاتر شهرداری پیوسته نمایش به روی صحنه میرفت.

روسها، ارامنه و بازماندگان مهاجرین لهستانی در کنار انزلیچی های مسلمان ، به خوشی یا به سختی روزگار می گذراندند. خرده فرهنگ ها در هم ادغام می شدند و فرهنگ شهر را شکل می دادند. انزلی شبه جزیره ای است با تمام خصوصیاتی که جزیره ها دارند . از یک سو در آغوش بزرگترین دریاچه جهان و از سوی دیگر در کنار بزرگترین تالاب ها آرمیده است.

مردمش رفتار به خصوص و آرزو های بزرگ دارند.کافه های فراوان و قایق های رنگارنگ دارند. به علم اهمیت می دهند و به سیاست کم توجهند . عاشق ورزشند و متعصبانه پای تیمهایشان می جنگند.دریا همانقدر که وسیع و دوست داشتنی است ، مهیب و بیرحم و پر تلاطم نیز هست. عصاره رویارویی صیاد و دریا هنوز در خلق و خوی انزلیچی ها موج می زند . انزلیچی ها کمتر از گیلانی های دیگر میخندند . سخت دل می دهند و سختتر دل میکنند.

و اما کرکان…..

روزگار برای همه مردم یک سرزمین یکسان نمی گذرد. آدمها به نسبت گذشته تاریخی و فاصله شهرشان از پایتخت ها ، بر خوان دارایی کشور می نشینند. آبادانی جایی که در آن زندگی میکنند به چیزهایی مربوط و محدود است ولی برخوردشان با استفاده ها و محدودیت ها یکسان نیست . به نسبت روحیات، توانایی و افق دیدشان تصمیم میگیرند. خیلی ها همیشه می مانند و بعضی به داشته ها نمی سازند و می روند. روستا پر است از آدمهایی که قسمتی از خود را جا گذاشته اند و رفته اند. این آدمها در هر نقطه ای از ایران و جهان که باشند به طرز عجیبی دل در دلشان نیست که خبری از روستا بگیرند. کرکان  را برای کسانی ساخته ایم که در گوشه ای از جهان گم شده اند . آنها یی که می خواهند ردی از روستاهای خود بگیرند و با چند کلیک ساده، خیابانهای بارانی و آسمان مه آلود خاطراتشان را زنده کنند . . سعی ما این است که همیشه از  روستاها حرف بزنیم . به نارسایی ها بتازیم و رسومات نادرست را هجو کنیم .دلمان می خواهد پاتوق کوچکی ساخته باشیم برای روستاهائیانی که روستاها را دیده اند و پنجره ای برای مردمی که هنوز ندیده اند.

کرکان تولدت مبارک