بطوریکه در ص ۱۶۶ ولایات دالرالمرز آمده چنین مینماید که قبلا در سیاوزان معافیها زندگی میکردند و احتمالا آنها قدیمی ترین اقوام آن روستا می باشند. ولی آقای قاسم محسنی از خانواده های قدیمی شیلسر می باشد ولی آقای قاسم محسنی از خانواده های قدیمی شیلسر می باشد اظهار میدارد که تا آنجا میداند و شنیده است قدیمی ترین خانواده  از آن مرحوم رجب رضائی بوده که در حدود بیست سال پیش یعنی (حدود ۱۳۴۸ شمسی ) در سن ۹۰ سالگی فوت کرده و نمایندگی ضرغام السلطنه و بعدا سلیمان پاشاخان ساسانی را داشته است و هم اکنون قدیمی ترین خانواده ها  نوروزی ها – میری ها – حسنی ها – خانخانی ها می باشد و خانواده های محسنی – مودب و غلامی از نظر قدمت بعد از آنها قرار دارند.

وضعیت جغرافی:

از شمال به کپورچال – از ججنوب به روستای شیلسر – از مشرق به مرداب انزلی – از مغرب به روستای کچلک.

وجه تسمیه:

اصل کلمه نام روستا ء سیاه وزان  است که به اختصار ((سئوزان)) نیز میگویند .

این ناحیه از قبل وابسته به منطقه طالش بوده لذا نام روستا نیز طالش است .که به لهجه طالش به گردو می گویند وزان  و سیاه وزان به معنی گردوی سیاه .

مطلعین میگویند در گذشته درختان گردو فراوان بود و معمولا گردو را اگر دیر بچینند پوسته اش سیاه می شود و یا بر زمین می افتد  و پوسته سیاه دارد.

سابقه تاریخی:

رابینو کنسولیار انگلیس  در رشت (۱۹۰۶-۱۹۱۲ میلادی =۱۲۸۵=۱۲۹۱ شمسی) در کتاب ولایات دارالمرز ایران – گیلان به شرح زیر نوشته است که:

در ص ۲۰ (راه آهن کوچک .دکوویل  پونل را به سیاه وزان در فاصله ۱۴ کیلومتری مرداب متصل میکند ) میدانم که جهت احداث موج شکن ها و تاسیسات اداره بندر از سنگهای کوههای پونل استفاده میشد و سنگها با راه آهن به سیاه وزان و به اسکله ای که در جنوب کپورچال در ساحل مرداب بر پا شده بود تخلیه و از آنجا وسیله کرجی ها و موتور ها به انزلی حمل میگردید-ن.

در ص ۱۲۴ آمده Lسیاه وزان از دهکده های قشلاق طالشدولاب  و پرداخت مالیات آن ۲۰۲۵ قرآن بوده است ).

همانطوری که در بخش روستای کپورچال اشاره شده است و در ص ۱۶۶ آمده است:

(اهالی کپورچال حق استفاده از جنگل و زمینهای بایر سیاوزان را دارند که بنظر میرسد در وقتی که این دو ناحیه از هم جدا بوده اند به وسیله مقام سلطنت به مردم انزلی و چهار فریضه واگذار شده است . این ادعا سبب جنگ خونینی میان آنها و معافیها که در سیاوزان زندگی میکردند گردید و در نتیجه زمینها بدون کشت و بایر ماند).

سیاوزان از اردیبهشت ما ۱۳۶۷ شمسی از منطقه طالش مجزا و به شهرستان بندرانزلی ملحق گردیده است.

خانواده های قدیمی:

بطوریکه در ص ۱۶۶ ولایات دالرالمرز آمده چنین مینماید که قبلا در سیاوزان معافیها زندگی میکردند و احتمالا آنها قدیمی ترین اقوام آن روستا می باشند. ولی آقای قاسم محسنی از خانواده های قدیمی شیلسر می باشد ولی آقای قاسم محسنی از خانواده های قدیمی شیلسر می باشد اظهار میدارد که تا آنجا میداند و شنیده است قدیمی ترین خانواده  از آن مرحوم رجب رضائی بوده که در حدود بیست سال پیش یعنی (حدود ۱۳۴۸ شمسی ) در سن ۹۰ سالگی فوت کرده و نمایندگی ضرغام السلطنه و بعدا سلیمان پاشاخان ساسانی را داشته است و هم اکنون قدیمی ترین خانواده ها  نوروزی ها – میری ها – حسنی ها – خانخانی ها می باشد و خانواده های محسنی – مودب و غلامی از نظر قدمت بعد از آنها قرار دارند.

جمعیت:

در سال ۱۳۳۵ شمسی  ۱۲۵  نفر ۶۷  مرد – ۵۸ زن

در سال ۱۳۴۵ شمسی  ۱۷۲  نفر  در ۳۳ خانوار

در سال ۱۳۵۵ شمسی ۲۳۰  نفر در ۴۲ خانوار

در سال ۱۳۶۵  شمسی  ۳۰۵  نفر در ۵۴خانوار

کشاورزی:

کشاورزان برنج کاری نموده و نوع برنج آنها (صدری و حسنی)می باشد و به مقدار کمی نیز تولید نوغان دارند.

متفرقه:

مدارس:دارای یک مدرسه ۵ کلاسه با ۵۸ دانش آموز می باشد.

درمانگاه و حمام: ندارد.

مسجد: آقای قاسم محسنی اظهار میدارد-(تا ۴۷ سال پیش حدود سال ۱۳۳۲ شمسی – ن اهالی از مسجد شیلسر استفاده میکردند آنگاه مسجد در محل بنا کردند).

مسجد قدیمی این محل کوچک و گالی پوش بود . که در سال ۱۳۴۳ شمسی با پیشگامی امنای مسجد آقا محمد نوروزی – آقای احمد نوروزی – آقای اسداله غلامی و همیاری مردم نوسازی گردید  که طولش حدود ۲۰ متر و عرض آن ۱۰ متر و ارتفاعش حدود ۵/۳ متر می باشد.

مزار: از قدیم الایام جلوی مسجد مزاری بنام (تنها درویش) که درختی کهنسال بود قرار داشت قطر این درخت حدود ۴ متر بوده ولی از داخل پوسیدگی داشته است . و به این درخت گلستان مزار هم میگفتند و اهالی  بدان نذر و نیاز میبردند.

آقایان هدایت اله رحمانی – محمد رضا نقره پول – بهروز نوروزی تصمیم گرفتند با اهالی بقعه ای در آن محل احداث نمایند به همین منظور اوایل شهریور ۱۳۶۸ شمسی درخت کهنسال را بریدند و روز ۱۱/۷/۱۳۶۸ سنگ بنای بقعه ای را در محل بریده شده درخت گذاردند تا بقعه ای دایر گونه به قطر ۶ متر احداث نمایند.

اماکن اقتصادی : نانوایی یک باب – قهوه خانه یک باب – بقالی یک باب

منبع: کتاب تاریخچه بندر انزلی  نوشته عزیز طویلی  صفحات ۸۸۱  الی  ۸۸۴

تذکر: « کلیه حقوق و مطالب این مطلب محفوظ بوده هر گونه کپی برداری نیاز به مجوز کتبی از نویسنده کتاب تاریخچه بندرانزلی جناب آقای عزیز طویلی میباشد . »